Barbed sutur ile ekspansiyon sfinkter farengoplasti cerrahisi yapılan obstrüktif uyku apne sendromlu hastaların postoperatif 3. ayda klinik sonuçlarinin değerlendirilmesi

Abstract

Obstrüktif Uyku Apnesi Sendromu (OSAS) uyku sırasında üst solunum yolunda oluşan obstrüksiyonlar ve bu sebeple meydana gelen kanda oksijen saturasyonunda düşme ve gündüz uykululuk haliyle seyreden bir sendromdur. Toplumda erişkin erkeklerin %10'unda ve kadınların %3'ünde bu problem mevcuttur. OSA, üst solunum yolunun nazal, retropalatal ya da retrolingual alan gibi birden fazla seviyelerde total veya parsiyel obstrüksiyonlarından kaynaklanır. Uykuda saatte en az 5 obstrüktif apne, hipopne veya solunum güçlüğüyle ilgili uyarıların varlığı ile tanımlanır ve genellikle kan oksijen saturasyonunda azalma da eşlik eder. Üst hava yolunun anatomik olarak kollapsı sonucu oluşan fizyolojik değişikliklerin nöromüsküler tonüs ve fonksiyon, uyku-uyanıklık ve solunum kontrol merkezi ile koordineli bir ilişkisi vardır. Tedavi edilmediği takdirde, gündüz aşırı uyku durumu, nörobilişsel kayıp, düşük yaşam kalitesi, trafik kazaları, sağlık ve sosyal maliyetler, kardiyovasküler morbidite ve mortalite ile ilişkilidir. Bu çalışmada 2019-2021 tarihleri arasında Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi KBB Polikliniği’nde 30 OSAS tanılı hastanın yapılan barbed sutur ekspansiyon sfinkter farengoplasti ameliyatı sonrası preop ve postop 3. ayda PSG sonuçları değerlendirildi. AHİ, ESS, VKİ, min O2 seviyeleri ve horlama sıklığı ile şiddeti karşılaştırıldı. Cerrahi başarı olarak postoperatif AHİ değerinin %50’den fazla ve 20’nin altına düşmesi kabul edildi. Buna göre çalışmamızın başarısı %43,3 olarak bulunmuştur. ESS ölçeği sonuçlarında, horlama sıklığı ve şiddetinde istatiksel olarak da anlamlı iyileşme bulunmuştur.

Obstructive Sleep Apnea Syndrome (OSAS) is a syndrome characterized by obstructions in the upper respiratory tract during sleep and, therefore, decrease in oxygen saturation in the blood and daytime sleepiness. 10% of men and 3% of women in the society have this problem. OSA is caused by total or partial obstruction of the upper airway at multiple levels, such as the nasal, retropalatal, or retrolingual space. It is defined by the presence of at least 5 obstructive apnea, hypopnea, or respiratory distress-related arousals per hour during sleep and is usually associated with decreased blood oxygen saturation. Anatomical collapse of the upper airway, neuromuscular tonus and function, sleep-wake and respiratory control imbalance, and arousal threshold influence and contribute to certain pathophysiological features that characterize different types of OSA. If left untreated, excessive daytime sleepiness is associated with neurocognitive loss, poor quality of life, traffic accidents, health and social costs, cardiovascular morbidity and mortality. Our study evaluated the results of PSG preoperative and postoperative 3rd month after barbed suture expansion sphincter pharyngoplasty surgery in 30 patients with a diagnosis of Osas at Pamukkale University Medical Faculty Hospital ENT Polyclinic between 2019-2021. We compared AHI, ESS, BMI, min O2 levels, frequency and severity of snoring. A postoperative AHI value of more than 50% or less than 20% was accepted as surgical success. Accordingly, the success of our study was found to be 43.3%. However, the ESS, frequency and severity of snoring scale was found to be statistically significant.