İntratimpanik ilaç kullanımı deneysel hayvan modeli

Abstract

İntratimpanik ilaç uygulamaları son yıllarda iç kulak hastalıkları tedavisinde giderek artan bir şekilde kullanılmaya başlamıştır. Bu amaçla en sık kullanılan ilaçlar kortikosteroidler ve aminoglikozidlerdir. İT olarak uygulanan ilaçların kokleaya geçtiği bilinmektedir. Ancak ilacın iç kulak dağılımı ve bu bölgelerdeki konsantrasyonu hakkında sınırlı bilgi vardır. Amacımız yeni bir deney hayvanı modeli oluşturarak YPM’ına lokal olarak uygulanan ilaçların iç kulaktaki varlığını, dağılımını ve konsantrasyonlarını göstermektir. Bu şekilde ileride kullanılabilecek yeni ilaçların ve özellikle de kök hücre tedavilerinin önünü açmaktır. Bu amaçla yeni bir deney hayvanı modeli oluşturuldu. Tolamda 14 adet albino guinea pig kullandığımız çalışmada 10 adet deneğin sol kulağına deksametazon,4 adet deneğin yine sol kulağına gentamisin IT olarak uygulandı. Bütün deneklerin işlem yapılmayan sağ kulakları kontrol grubu olarak kullanıldı. Belli zaman dilimleri sonrasında (0,5–2 saat) denekler sakrifiye edilerek hızla temporal kemikleri çıkarıldı. Kokleaları açığa çıkarılan temporal kemikler sıvı nitrojen tankında yaklaşık 5 dakika bekletilip dondurulduktan sonra koklea parçalara ayrıldı. Vestibül ayrı olarak çıkarıldı. Daha sonra numuneler UV spektrofotometre ile ölçülerek ilaç konsantrasyonları belirlendi. Deksametazon grubunda 0,5 saatte en yüksek ilaç konsantrasyonu vestibülde çıkarken,2 saatlik grupta en yüksek konsantrasyon koklea bazal kısımda tespit edildi. Koklea bazal kısım ile apeks arasındaki farklılık literatürle uyumlu görüldü. Gentamisin grubunda ise her 2 zaman diliminde de en yüksek ilaç konsantrasyonları vestibülde görüldü. Bugüne kadar ortaya konan modellerden elde edilen veriler sınırlıdır. Üzerinde çalıştığımız modelle daha kesin sonuçlar elde edilmiştir. Her üç skaladaki (timpani, vestibuli ve media) toplam ilaç konsantrasyonunun aynı anda ölçülmesi bu modelin etkinliğini kısıtlayan bir nedendir. Bu metod farklı ilaçların iç kulak etkilerinin denenebilmesine uygundur. It is well known that drugs administered intratympanicaly pass through the round window membrane and spread among the inner ear. There were small number of studies that show distribution of these drugs. They all have limitations like cerebrospinal fluid contamination. Our purpose is to establish a new model to measure the amount of the drugs in the different parts of the inner ear. Fourteen albino guinea pigs were used in the experiment Dexamethasone was applied to 10 guinea pigs’ left ears, Gentamicin IT was applied to 4 guinea pigs’ left ears again. Ten albino guinea pigs were used in Dexamethasone group. Dexamethasone (4 mgr/ml) were applied intratympanicaly left ears of the subjects. Right ears were selected as a control group. The experiment was terminated at two different time period. Group A (5) were sacrificed 0,5 hours later. Group B (5 animals) were sacrificed 2 hours later. The temporal bones dissected quickly. The antrum and middle ear cavity were washed with the %0,9 NaCl for contamination. Cochlea and surrounding bone separated from the temporal bone, covered with aluminum folio and then put into the liquid nitrogen tank for 5 minutes. The frozen specimens were divided into 4 parts quickly, stored in refrigerator with Eppendorf tubes at -5° C. The four parts were basal turn, second turn, apex and vestibule. The specimen were weighed, prepared and measured with UV spectrophotometry. The highest drug concentration was in the vestibule (11.01 ± 12.17) at 0,5 hour while it was basal turn of the cochlea (11.57 ± 20.72) at 2 hours. It is possible to measure exact drug concentrations with this method. The limitation of this model is to show the total amount of drug in the three scalas (Tympani, vestibuli and media) together.