Denizli ilinde 112 komuta merkezine yapılan aramalar ve acil ambulans hizmetlerinin kullanımının değerlendirilmesi

Abstract

GİRİŞ VE AMAÇ: Bu çalışmada ilimizde 2012-2013 yıllarında 112 Komuta Kontrol Merkezine yapılan çağrılar incelenmiş, acil ambulans hizmetlerinin kullanımının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. METOD: Denizli 112 Komuta Kontrol Merkezi Başhekimliğinden alınan acil çağrı formları değerlendirilerek retrospektif tanımlayıcı bir çalışma yapıldı. Bu çalışmanın istatistiksel analizi için SPSS 17 programı kullanıldı. BULGULAR: 2012 yılında toplam 1176126 başvuru kaydının %51.8’inin erkek, 2013 yılında 1185019 başvuru kaydının %52.3’ünün kadın olduğu belirlendi. Ambulans hizmetini kullanım oranlarının yaz aylarında daha yüksek olduğu (%27) ve ağustos ayında pik yaptığı belirlendi. Tüm çağrılar içerisinde tıbbi olmayan gereksiz çağrıların oranı %94 olarak saptandı. Her iki yılda ambulans kullanımı 65 yaş ve üzerindekilerde %30 olarak belirlendi. Ambulansların vakalara ortalama ulaşım süresinin 2012 yılında 8,6 dk, 2013 yılında ise 9,1 dk olduğu belirlendi. Acil çağrıların en sık nedenleri medikal hastalıklar (%72) ve trafik kazalarıydı (%12). Vakaların ön tanılarına göre analizi yapıldığında çalışmamızda en büyük hasta grubunu travma olgularının oluşturduğu saptandı. 2012’de travma olguları toplam vaka sayısının %23.3’ünü, 2013’te %22.2 sini oluşturmaktadır. Araştırmamızda her iki yılda da vakaların büyük bir bölümü hastaneye nakil ile sonuçlanmıştır (2012’de %64,2, 2013’te %63,1). İl genelinde ambulans ile hastaneye nakledilen olguların büyük bir bölümünün Denizli Devlet Hastanesi’ne götürüldüğü belirlendi (%32,4). SONUÇ: KKM’ne yapılan gereksiz aramaların çok yüksek olması (%95,5), hizmetin kalitesi açısından aşılması gereken ciddi bir problemdir. Bu aramaların 112 KKM’ni gereksiz yere meşgul etmesi ve gerçekten acil vakaların ulaşma süresini uzatması sebebiyle halkı bu konuda bilinçlendirecek eğitimler verilmeli ve kamu spotları yayınlanmalıdır. Objective: In this study we studied the calls to 112 command and control center in 2012-2013 years in our province and we aimed the evaluation of use of the emergency ambulance service in our province. Methods: By evaluating emergency call forms that is taken 112 command and control center head physician’s office, a descriptive study was done retrospectively. SPSS 17 program is used for the statistical analysis in this study. Results: It is identified that 51.8% of 1176126 emergency service applicants was male in 2012, 52.3% of 1185019 emergency service applicants was female in 2013. Ambulance service utilization was highest in summer (27%) and the peak value was in august. It is detected that 94% of the calls was unnecessary. The ambulance service utilization by the patients age 65 and over was 30% in 2012 and 2013. It is also identified that the mean ambulance arrival time to the patients was 8.6 min. in 2012 and 9.1 min. in 2013. As we determined, most of the reasons of emergency calls were medical diseases (72%) and traffic accidents (12%). In the patient’s classification according to their prediagnosis, the biggest patient group was trauma cases. In 2012 the trauma cases have had 23,3% rate among the pre-diagnosis reasons and in 2013 the value was 22,2%. In our study, the highest rate of ambulance exists is hospital transfer (64.2% in 2012, 63.1% in 2013). Most of the cases which are transported with ambulance have been gone to Denizli State Hospital (32.4%). Conclusion: The high rate of unnecessary calls to command and control center (95,5%) is a serious problem for the quality of service. Because of the fact that these kind of calls make 112 KKM busy unnecessarily; patients, which must have a priority to access to emergency services because of their severe illnesses, don’t arrive on time. So education programs or public spotlights should be performed to improve public’s knowledge.