Aşırı düşük doğum ağırlıklı prematüre bebeklerin mortalite-morbidite sonuçları ve nörolojik gelişimin denver gelişimsel tarama testi ıı ile değerlendirilmesi

Abstract

Son yıllarda artan bilimsel gelişmelerle beraber yenidoğan ünitelerinde prematürelerde, özellikle aşırı düşük doğum ağırlıklı (ADDA, ?1000 gr) bebeklerde mortalite oranları belirgin olarak azalmaktadır. Bununla birlikte yaşam şansı artan bu bebeklerde, respiratuvar distres sendromu (RDS), intraventriküler kanama (İVK), nekrotizan enterokolit (NEK), sepsis, patent duktus arteriozus (PDA), bronkopulmoner displazi (BPD) ve prematüre retinopatisi (ROP) gibi hastalıklar daha sık görülmekte ve uzun dönemde nörogelişimsel sorunlarla karşılaşılmaktadır. Bu hasta grubunun verilerinin ortaya konması tedavi-izlem protokollerinin oluşturulması ve nörogelişimsel prognozun belirlenmesi bakımından oldukça önemlidir. Bu amaçla hastanemizde Ocak 2008-Aralık 2012 yılları arasında doğan 66 ADDA bebeğin verileri retrospektif olarak incelendi. Gebelik haftasına göre altı (22-23, 24-25, 26-27, 28-29, 30-31, 32-33 hafta), vücut ağırlığına göre üç gruba (<500 gr, 500- 750 gr, 751-1000 gr) ayrıldı. Hastalarımızın demografik özellikleri, perinatal risk faktörleri ve eşlik eden hastalıkları (RDS, İVK, NEK, sepsis, BPD, PDA, ROP, vb.) kayıt edildi. Yaşayan ve hasta onamı alınan 30 bebeğe (düzeltilmiş yaş 6-60 ay) Denver Gelişimsel Tarama Testi II (DGTT II) uygulanarak nörogelişimsel durumları ve buna etki eden faktörler değerlendirildi. Altmış altı ( 31 kız, 35 erkek) bebeğin 31’inin (%47) yaşadığı, doğum haftası ve ağırlığı arttıkça mortalite oranlarımızın belirgin olarak azaldığı saptandı (p<0,05). Neonatal resüsitasyon uygulamasının 59 (%89,4) olguya yapıldığı, doğum haftası ve ağırlığı azaldıkça resüsitasyon uygulanma oranının arttığı görüldü (p<0,05). ADDA bebeklerde RDS %89, BPD %65,7, PDA %55,8, ROP %38,8, sepsis %31,8, İVK %23,5, NEK ( ? evre 2) %16,6 oranlarında saptandı. Sırasıyla doğum ağırlığı ve haftası arttıkça RDS ve BPD görülme sıklığının azaldığı görüldü (p<0,05). Doğumda small for gestational age (SGA) oranı %21,2 iken taburculukta %45,2 olarak bulundu. DGTT II uygulanan 30 ADDA bebeğin 17’sinde (%56,6) gelişimin yaşına göre normal, 13’ünde (%43,4) gelişimin geri olduğu saptandı. En fazla etkilenmenin %40 kaba motor, %33,3 ince motor, %23,3 dil ve kişisel sosyal alanlarında olduğu görüldü. Uzun süreli oksijen alan, BPD, ROP ve NEK olan gruplarda DGTT II’nin anlamlı oranda geri olduğu saptandı (p<0,05). Sonuç olarak ADDA bebeklerde sağ kalım oranları artmakta ancak, bu grupta görülen hastalıklar nedeniyle büyüme gelişme ve uzun dönemde ilk kez DGTT II ile değerlendirilen nörogelişimsel sorunlar diğer bebeklere göre daha fazla görülmektedir. Bu konuda prospektif ve daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulduğunu düşünmekteyiz. In recent years, along with increasing scientific development in premature infants in neonatal units, especially extremely low birth weight (ELBW, ? 1000 g) infant’s mortality rate has significantly reduced . In meanwhile, increasing the chances of these babies’ overall survival rates respiratory distress syndrome (RDS), intraventricular hemorrhage (IVH), necrotizing enterocolitis (NEC), sepsis, patent ductus arteriosus (PDA), bronchopulmonary dysplasia (BPD) and retinopathy of prematurity (ROP) diseases are encountered more frequent besides long-term neurodevelopmental problems. This patient’s group data is very important to reveal the preparation of treatment - follow up protocols and neurodevelopmental prognosis. For this purpose, a total of 66 ELBW infants’ (born at 22-33 weeks of gestation in our hospital between January 2008 and December 2012) data was retrospectively analyzed. Infants were separated into six groups in terms of week of gestation (22-23, 24-25, 26-27, 28-29, 30-31, 32-33 wk) and three groups based on body weight (<500 g, 500-750 g, from 751 to 1000 g). Our patients’ demographic characteristics, perinatal risk factors and concomitant diseases (RDS, IVH, NEC, sepsis, BPD, PDA, ROP, etc.) were recorded. Denver Developmental Screening Test II (DDST II) was applied to surviving 30 infants (6-60 months corrected age) after their parents’ consent and the factors that affect the neurodevelopmental status were evaluated. 31 of 66 (31 female, 35 male) (67%) infants who had high gestational age and birth weight, had significantly low mortality rates (p <0.05). Neonatal resuscitation was practised to 59 (89.4%) cases and when gestational week and weight decrease the rate of resuscitation practise was increased (p<0.05). In ELBW babies, the rates of diseases RDS 89%, BPD 65.7%, PDA 55.8%, ROP 38.8%, sepsis 31.8%, IVH 23.5%, NEC (? grade 2) 16.6% were detected. While increasing the birth weight and gestational week, XII the incidence of RDS and BPD was decreased, respectively (p<0,05) . At birth, small for gestational age (SGA) rate was 21.2%, however, it was 45.2% at discharge. In 30 ELBW babies whom applied DDST II, out of 17 (56.6%) were normal compared to the development of age, out of 13 (43.4%) were found to be under in development level. It was observed that the most affected development areas were gross motor 40%, fine motor 33.3% and language and personal social 23.3% . DDST II was found significantly low in the group of babies who had long-term oxygen treatment, BPD, ROP, and NEC (p <0.05). Consequently, survival rates of ELBW infants increase however, growth development and long term neurodevelopmental problems assessed by DDST II are observed more frequently than other babies because of specific-diseases in this group. It is essential that further prospective and comprehensive trials are needed about this issue.