Pamukkale Üniversitesi hastanesinde çalışan hemşirelerin stresle baş etme stratejilerinin belirlenmesi

Abstract

Bu çalışma, Pamukkale Üniversitesi Hastanesi’nde çalışan klinik hemşirelerin stresle baş etmede kullandıkları yöntemleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır. Araştırmanın evrenini, Mart-Mayıs 2005 tarihleri arasında kliniklerde çalışan 154 hemşire oluşturmuştur. Örneklem seçimine gidilmeyerek bu tarihlerde çalışan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 85 hemşire araştırmaya dahil edilmiştir. Veriler, Hemşireleri Tanıtıcı Bilgi Formu ve Rosenbaum’un Öğrenilmiş Güçlülük Ölçeği (RÖGÖ) ile toplanmış; ortalama, standart sapma, sayı, yüzdelik hesaplamaları, t testi ve Kruskal Wallis testi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma grubundaki hemşirelerin %63.5’i evli, % 45.9’unun çocuğu yok, %20’si sağlık lisesi mezunu ve %48.2’si 5-8 yıl arası süredir çalışmaktadır. Hemşirelerin RÖGÖ puan ortalaması 122.97±18.17’dir. Bu sonuç, hemşirelerin ortalamanın üzerinde stresle başa çıkma stratejilerinin kullandıklarını göstermektedir. Hemşirelerin medeni durumları, çocuk sahibi olma durumları, eğitim durumu, çalışma yılı, çalıştığı servis ve nöbet sayısı ile stresle baş etme stratejilerini kullanma durumları arasında anlamlı fark yoktur (p>0.05). Ancak evli ve çocuğu olan hemşirelerin puan ortalaması diğer gruba göre biraz daha yüksektir. Yine lisans mezunu olan, 1 yıldan az süredir çalışan ve 1-4 arası nöbet tutan hemşirelerin stresle baş etme yöntemlerini daha iyi kullandıkları, yoğun bakım ve ameliyathanede çalışanların ise stresle baş etme yöntemlerini yeterince kullanamadıkları görülmektedir.