İstanbul’da otopsisi yapılmış suda boğulma sonucu ölüm olgularında diatom varlığının değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Bu retrospektif otopsi çalışmasında suda boğulma tanısının desteklenmesinde bir çok merkezde kullanılan, ancak değişik araştırmacılar tarafından ise tanısal rolü tartışılan diatom analizinin suda boğulma olgularında tanısal rolünün değerlendirilmesi amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: Bu amaçla, Adli Tıp Kurumu Morg İhtisas Dairesi’nde 2003–2007 yılları arasını kapsayan 5 yıllık süre içinde yapılan otopsilere ait kayıtlar retrospektif olarak taranmış ve suda boğulma tanısıyla raporu düzenlenen toplam 440 olgu (377’si erkek, 63’ü kadın) yaş, cinsiyet, akciğer ağırlığı, gastrointestinal sistemde su varlığı, mantar köpüğü, organ örneklerinde diatom varlığı gibi bulgularla boğulma ortamı arasındaki (tatlı su-tuzlu su) ilişkiler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. BULGULAR: Toplam 433 olgunun 300’ünde diatom analizi negatif sonuç vermiş olup, negatiflik oranı toplamda yaklaşık % 70 olarak saptanmıştır. Diatom analizi açısından toplam 335 tuzlu suda boğulma vakasının 240’ı (%71.6’ sı) negatif iken 105 tatlı suda boğulma vakasının 60’ı (%57.1’ i) negatif bulunmuştur. SONUÇ: Kontaminasyon ve kullanılan sindirme yöntemi gibi tüm faktörlerin değerlendirilmesi için diatom analizinde kullanılan farklı yöntemlerin de kullanılmasıyla boğulma ortamına ait örneklerle birlikte karşılaştırmalı olarak değerlendirecek prospektif, kontrollü çalışmalar ile diatomların suda boğulma tanısında kullanılabilirliğinin gözden geçirilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.