Ortopedi ve travmatoloji hastalarının bağımsızlık ve depresyon düzeylerinin hemşirelik bakımından memnuniyet düzeyi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışma ortopedi ve travmatoloji kliniğinde yatarak tedavi gören hastaların bağımsızlık düzeyleri ve depresyon durumlarının hemşirelik bakımından memnuniyet düzeylerine etkisini değerlendirmek amacıyla planlandı.Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya ortopedi ve travmatoloji kliniğinde yatarak tedavi gören, klinikte en az 10 gün süreyle kalan ve kooperasyon kurulabilen, yaşları 18-85 (X=49.78±21.11) yıl arasında değişen çalışmaya katılmaya gönüllü 85 hasta alındı. Veriler bir demografik bilgi formu ile toplandı. Çalışmaya alınan hastaların fonksiyonel durumları Barthel Günlük Yaşam Aktiviteleri İndeksi (BGYAİ), depresif semptomları Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve hemşirelik bakımından memnuniyetleri Newcastle Hemşirelik Bakımından Memnuniyet Ölçeği (HBMÖ) kullanılarak değerlendirildi.Bulgular: Hastaların memnuniyet puan ortalamaları (75.40±18.55) iyi düzey olarak saptandı. Hastaların bağımsızlık düzeyleri (51.21±25.09) ve depressif semptom düzeyleri (12.26±11.60) ile hemşirelik bakımından memnuniyet düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı.Sonuç: Hastaların hastanede yattıkları süre içinde verilen hemşirelik bakımından duydukları memnuniyet tüm hastane hizmetleri ile ilgili memnuniyetlerini etkileyen en önemli faktördür. Hastanın fonksiyonel durumu ve depressif semptomlarıyla bakım memnuniyeti arasında herhangi bir ilişkiye rastlanmamıştır ve hastaların hemşirelik bakım hizmetlerinden memnun oldukları saptanmıştır. Hemşirelik bakımından memnuniyet düzeyini etkileyecek faktörlerin varlığını belirlemek için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.