Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanılı hastalarda serum adrenomedullin ve nitrik oksit düzeyleri ve etyopatogenezdeki yeri

Abstract

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), çocukluk çağında başlayan ve çocuğun aile ve akran ilişkilerini, akademik başarısını, duygusal gelişimini, benlik saygısını ve yaşam kalitesini etkileyen yaygın bir nöropsikiyatrik bozukluktur. Çocukluk çağının en sık görülen psikiyatrik bozukluklarından biri olmasına rağmen etiyolojisi hakkındaki bilgiler kısıtlıdır. Bu çalışmada DEHB etiyopatogenezinde adrenomedullin (ADM) ve nitrik oksidin (NO) yerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya ilk kez DEHB tanısı alan 6 ila 16 yaş aralığındaki otuz hasta ve 30 sağlıklı gönüllü kontrol dâhil edilmiştir. Tüm katılımcılar Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi – Şimdi ve Yaşam Boyu Versiyonu (ÇDŞG – ŞY) kullanılarak psikiyatrik bozukluklar için taranmıştır. Komorbid psikiyatrik bozukluğu olan tıbbi hastalık öyküsü olan ya da önceki altı ay içinde psikotrop ilaç kullanımı olan DEHB hastaları çalışma dışı bırakılmıştır. Tüm bireylerden 10 ml venöz kan örnekleri alınıp, serumları ayrıştırılarak analiz gününe kadar -20°C de saklanmıştır. Serumda ADM düzeyi ölçümü için Enzyme-Linked Immunosorbent Assay yöntemi (ELISA) yöntemi, NO düzeyi ölçümü için Spektrofotometre yöntemi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda serum ADM ve NO düzeylerinin vaka grubunda anlamlı olarak daha düşük düzeylerde bulunduğu saptanmıştır. Her iki grubun da serum ADM ve NO düzeyleri ve Conners Ana Baba Derecelendirme Ölçeği Kısa Form (CADÖ-48) alt ölçek puanları arasında ilişki ortaya konamamış olup; vaka grubunun serum ADM ve NO düzeyleri arasında pozitif zayıf korelasyon olduğu tespit edilmiştir. DEHB tanılı hastalarda sağlıklı kontrollere kıyasla serum ADM ve NO düzeyleri anlamlı olarak daha düşük düzeyde saptanmıştır. Serum adrenomedullin ve nitrik oksidin DEHB etyopatogenezindeki yerinin daha iyi anlaşılması için daha geniş örneklemi olan çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır. Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is a common childhood-onset neuropsychiatric disorder that affects the child’s family and peer relations, academic achievement, emotional development, self-esteem and quality of life. Though it’s one of the most frequent psychiatric disorders of childhood, the data about its etiology is limited. In the present study, it is aimed to assess the role of adrenomedullin (ADM) and nitric oxide (NO) in the etiopathogenesis of ADHD. Thirty patients between 6 and 16 years-old who have been firstly ADHD diagnosed and 30 healthy volunteer controls were included in the study. All participants were screened for psychiatric disorders by using the Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School Aged Children, Present and Lifetime Version (K-SADS-PL). ADHD patients with comorbid psychiatric disorders, with a history of medical disease or who had used psychotropic drugs in the previous six months were excluded. Ten ml venous blood samples are collected from all participants, their serums were seperated and stored at -20°C until analysis day. Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA) method is used for measuring ADM level and Spectrophotometer method is used for measuring NO level in serum. As a result of the study serum ADM and NO levels were found significantly lower in patient group. There cannot been found a relationship between serum ADM and NO levels and Conners’ Parent Rating Scale (CPRS-48) subscale scores for both of the groups; it is determined that there’s a positive low correlation between serum ADM and NO levels in the patient group. For a better understanding the role of ADM and NO in ADHD etiopathogenesis, studies with larger samples is needed.