PREDICTIVE POWER OF SELF-EFFICACY AND ACADEMIC INVOLVEMENT ON ACADEMIC SATISFACTION IN TEACHER CANDIDATES

Abstract

Farklı kavramsal çerçevelerin birbirleriyle ne tür bir ilişki içinde olduklarının bilinmesi hem gerekli eğitsel anlayışın oluşması hem de öğrenme süreçlerinde öğrencilerin davranışlarındaki farklılıkların nedenlerinin anlaşılması açısından önemlidir. Bu perspektiften hareketle bu çalışmada öğretmen adaylarında akademik doyumu yordamada öz yeterlik ve akademik katılımın rolü incelenmiştir. Çalışma tarama modelinde betimsel bir araştırma niteliğindedir. Araştırmaya Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde farklı bölümlerde öğrenim gören 336 üçüncü (n = 113) ve dördüncü (n = 223) sınıf öğrencisi katılmıştır. Katılımcıların 90'ı erkek, 246'sı kızlardan oluşmuştur. Veri toplama araçları olarak Öğretmen Öz Yeterlik, Akademik Katılım ve Akademik Doyum Ölçekleri kullanılmıştır. Verilerin analizinde değişkenler arasındaki olası ilişkileri belirlemek için Pearson korelasyon, özyeterlik ve akademik katılımn birlikte akademik doyumu yordama gücü için de adımsal regresyon (stepwise regression) teknikleri kullanılmıştır. Korelasyon analizleri akademik doyumun öz yeterliğin öğretim stratejilerini kullanma ve öğrenci katılımını sağlama boyutları ve akademik katılım ile pozitif yönde ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca yapılan regresyon analizleri sonucunda öz yeterlik ve akademik katılımın birlikte akademik doyum değişkenliğini anlamlı olarak yordadığı görülmüştür. Buna göre akademik doyumun en güçlü yordayıcılarının öz yeterliğin üç alt boyutu ve akademik katılım olduğu gözlenmiştir. Bu sonuçlar, eğitim ortamlarının, programaların ve öğrencilerin öğrenme davranışlarının etkililiğinin değerlendirilmesinde dikkate alınabilecek birçok önemli ipuçları sunmuştur. Çalışmada elde edilen bulgular eğitsel doğurguları açısından tartışılmış ve ilgililere önerilerde bulunulmuştur.