Üniversite Öğrencilerinin Çocukluklarına Dönük Olarak Algıladıkları Ebeveyn Kabul-Reddi ile Yetişkinlikteki Psikolojik Uyumları Arasındaki İlişki

Abstract

Bu araştırmanın amacı; üniversite öğrencilerinin çocukluklarına dönük olarak algıladıkları ebeveyn kabul-reddi ile yetişkinlikteki psikolojik uyumları arasındaki ilişkide ruminasyon, affetme ve algılanan sosyal desteğin aracı rolünü açıklamaya yönelik bir model geliştirmek ve geliştirilen yapısal model üzerinde cinsiyetin farklılaştırıcı rolünü incelemektir. Araştırma örneklemi Pamukkale Üniversitesi'nin dört farklı fakültesinde öğrenim gören 588 (% 51.7 kız, % 48.3 erkek) üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak Ebeveyn Kabul-Reddi Ölçeği, Kişilik Değerlendirme Ölçeği, Ruminasyon Ölçeği, Heartland Affetme Ölçeği ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. Yapısal eşitlik modeli çerçevesinde ulaşılan bulgular; üniversite öğrencilerinin çocukluklarına dönük olarak algıladıkları ebeveyn kabul-reddi ile yetişkinlikteki psikolojik uyumları arasındaki ilişkide ruminasyon, affetme ve algılanan sosyal desteğin tam aracılık rolü üstlendiğini göstermiştir. Cinsiyetin farklılaştırıcı rolüne ilişkin yürütülen çoklu grup analizinde ulaşılan bulgular da ruminasyon, affetme ve algılanan sosyal destek değişkenlerine ilişkin aracılık modelinin hem kız hem de erkek örneklemleri açısından doğrulandığını göstermiştir. Çalışma kapsamında ulaşılan bulgular alanyazını çerçevesinde tartışılmış ve gelecekteki çalışmalara yönelik bazı önerilerde bulunulmuştur