Toplumun Sığınmacı Bireylerle İlgili Sosyal Mesafe ve Kaygı Durumlarının Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışma toplumun sığınmacı bireylerle ilgili sosyal mesafe ve kaygı durumlarını incelemek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel araştırma deseninde tasarlanmıştır. Araştırmanın evrenini Denizli’de yaşayan 18 yaş ve üzeri bireyler oluşturmuştur. Örnekleme yöntemlerinden gelişigüzel örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada sosyodemografik değişkenleri ölçen veri toplama formu, Gruplararası Kaygı Ölçeği (GKÖ) ve Sosyal Mesafe Ölçeği (SMÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde; verilerinin sayı ve yüzde dağılımları, Student t testi, Varyans Analizi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 1709 kişi oluşturmuştur. Katılımcıların büyük çoğunluğunun (%83.5) kendisini Türk olarak, geriye kalanların da (%16.5) Çerkez, Çeçen, Kürt, Boşnak, Muhacir, Laz, Arap olarak ifade ettiği belirlenmiştir. GKÖ incelendiğinde, kadınların erkeklere, kendisini Türk olarak ifade edenlerin diğer etnik kökenden olanlara oranla daha kaygılı oldukları belirlenmiş olup, istatistiksel olarak farkın anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0.05). SMÖ incelendiğinde ise; kadınların, ilköğretim ve orta öğretim mezunlarının ve kendisini Türk olarak ifade edenlerin sığınmacılara daha mesafeli oldukları belirlenmiştir (p<0.05). Ayrıca bireylerin GKÖ ve SMÖ puan ortalamaları arasında orta düzeyde, doğru yönde ve pozitif bir ilişkinin olduğu istatistiksel olarak belirlenmiştir (r=.60, p< .01). Araştırmaya katılan bireylerin, sığınmacılara yönelik duygu ve düşüncelerinin olumsuz, önyargılı ve ayrımcı eğilim içinde olduğu saptanmıştır.