Öğretmen ve yönetici görüşlerine göre iş yerinde yalnızlık

Abstract

Denizli ili Pamukkale ve Merkezefendi ilçelerindeki okul yöneticileri ile öğretmenlerin iş yerinde yalnızlık düzeylerini ve bunun demografik özelliklere göre farklılık gösterip göstermediği araştırılmıştır. Araştırma nicel ve tarama modelinde olup örneklem seçkisiz örneklem ile seçilmiştir. 355 okul yöneticisi ve öğretmenden toplanan veriler analiz edilerek bulgulara ulaşılmıştır. Araştırmada kullanılan veri toplama aracı; “Kişisel Bilgiler” ve “İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği” olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır.Okul yöneticileri ve öğretmenlerin işyerinde yalnızlıklarında en belirleyici ve yüksek olan kendini iş arkadaşlarından duygusal olarak uzak hissetme ve çalıştığı işyerinde dostluk anlayışı hakim olmasındadır. En düşük ortalama iş yerinde mola zamanlarında beraber zaman geçirebilecek birinin olmasındadır. Bütün maddelerin yalnızlık düzeyi “Nadiren” düzeyindedir. Okul yöneticileri ve öğretmenlerin işyerinde yalnızlık alt boyutları düzeyleriyle ilgili en yüksek ortalama duygusal yoksunluk boyutunda ve “Nadiren” düzeyinde iken sosyal arkadaşlık boyutunda ve ölçek toplamında da “Nadiren” düzeyindedir. Yönetici ve öğretmenlerin iş yerinde yalnızlık ve alt boyutları algılarının cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi ve STK üyelik durumlarına göre farklılık göstermediği ancak kıdem ve medeni duruma göre ise farklılık görülmüştür. Farklılıkların kıdeme göre sosyal arkadaşlık ve ölçek toplamında 1-10 yıl kıdemlilerin daha yüksek yalnızlık yaşadıkları görülürken medeni duruma göre de duygusal yoksunluk ve ölçek toplamında bekarların evlilere göre daha fazla iş yerinde yalnızlık yaşadıkları sonucuna ulaşılmıştır.