Hegel Ve Schopenhauer’de yaşam ve ölüm ilişkisi

Abstract

Bu çalışma, 19. Yüzyıl filozofları Hegel ve Schopenhauer’in yaşam ile ölüm ilişkisine dair olarak yürüttükleri tartışmaları, bilincin deneyimi ve isteme kavramları çerçevesinde incelemeyi amaçlamaktadır. Tezin birinci bölümünde, diyalektik süreç içeresinde bilincin ölümle karşılaşma deneyimlerini ortaya konularak, yaşamdaki bütünselliği inşa etmenin olanağı Geist’ın Fenomenolojisi bağlamında incelenmiştir. Tezin ikinci bölümünde, yaşam ile ölüm arasındaki ilişkinin oluşturduğu içsel gerilim Schopenhauer’in isteme kavramı çerçevesinde ele alınmıştır. Yaşam ile ölüm arasındaki ilişkide yaşama bağlılık ve yaşama olan bu bağlılığın bir sonucu olarak karşımıza çıkan ölüm korkusunun sahip olduğu konum ya da durum insanın inkâr edilemez bir gerçekliğidir. Bu bağlamda tezin üçüncü bölümünde bu korkunun insan doğasına ait bir niteliğe sahip olduğuna ilişkin bu gerçeklik, Hegel ve Schopenhauer’un düşüncelerinden hareketle tartışılmıştır. Sonuç olarak bu çalışmada, yaşam ve ölüm ilişkisinde yaşama bağlılık ve yaşama olan bu bağlılığın insanda oluşturduğu içsel gerilim olarak ölüm korkusu arasındaki ilişkisellik ortaya çıkartılmaktadır. Burada kurulmaya çalışılan ilişkisellikle, ölüm korkusunun yaşam üzerinde ne kadar güçlü ve belirleyici olduğunun ortaya koyulabileceği iddia edilmektedir.

This study aims to examine the debates of the 19th century philosophers Hegel and Schopenhauer on the relationship between life and death within the framework of the experience of consciousness and the concepts of will. In the first part of the thesis, the possibility of constructing holism in life is examined in the context of Geist's Phenomenology by revealing the experiences of consciousness encountering death in the dialectical process. In the second part of the thesis, the internal tension created by the relationship between life and death is discussed within the framework of Schopenhauer's concept of will. Attachment to life in the relationship between life and death, and the position or situation of the fear of death that emerges as a result of this commitment to life is an undeniable reality of human beings. In this context, in the third part of the thesis, this reality that this fear has a quality of human nature is discussed based on the thoughts of Hegel and Schopenhauer. As a result, in this study, the relationality between the commitment to life in the relationship of life and death and the fear of death as the internal tension created by this commitment to life is revealed. It is claimed that with the relationality that is tried to be established here, it can be revealed how strong and decisive the fear of death is on life.