Major depresif bozukluk ile ilişkili mikro RNA’lar ve bilişsel işlevler arasındaki ilişkinin araştırılması

Abstract

Major depresif bozukluk (MDB) psikososyal, biyolojik, çevresel ve genetik gibi faktörlerin etiyolojide birlikte rol oynadığı düşünülen bir bozukluktur. miRNA’ların depresyonla ilişkisini gösteren bir çok çalışma mevcuttur ancak bilişsel işlevler ve çocukluk çağı travmaları ile ilişkisini ortaya koyan fazla sayıda çalışma bulunmamaktadır. miRNA’ların depresyonun etyopatogenezindeki rollerini araştırmak, bilişsel işlevler ve çocukluk çağı travmaları ile ilişkilerini ortaya koyabilmek amacıyla 50 MDB tanılı hasta ve 33 sağlıklı kontrol olan toplam 83 bireyin periferik kan örneklerinde miR-206, miR-613, miR-15, miR-182, miR- 135, miR-4775, miR-17, miR-92, miR-335, miR-9, miR-16 mikroRNA’larının düzeyleri değerlendirilmiştir. Çalışmaya katılan hastalar daha önce hiç psikiyatriye başvurmamış veya daha önce depresyon tanısı almış ancak son 6 aydır herhangi bir tedavi görmemiş, herhangi bir nörolojik ya da onkolojik hastalığı bulunmayan 18-65 yaş arası bireylerden oluşmuştur. Katılımcıların klinik belirtileri Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği, Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ-28) ile değerlendirilmiş, bilişsel işlevler için PEBL-Berg’s Kart Eşleştirme Testi, PEBL-Victoria Stroop Testi uygulanmıştır. Hasta grubunda kontrol grubuna göre miR-335 ve miR-4775 seviyelerinin anlamlı düzeyde düşük olduğu, miR-15, miR-16, miR-17, miR-92, miR-182, miR-206 seviyelerinin anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Aynı zamanda miR-335,miR-17’deki düzey değişikliklerinin bilişsel işlevlerle, miR-17 ve miR-206’daki değişikliklerin de çocukluk çağı travmaları ile ilişkili olabileceği gösterilmiştir. Sonuç olarak çalışmamızda bu miRNA’lar ile depresyon, çocukluk çağı travmaları ve bilişsel işlevler arasında ilişki olabileceği saptanmıştır. Sonuçlar bu miRNA’ların MDB tanısında biyobelirteç olarak kullanılabileceği ve MDB hastalarının tedavilerinin takibinde yol gösterici olabileceğini düşündürmektedir.

Major depressive disorder’s (MDD) etiology has factors such as psychosocial, biological, environmental and genetic are thought to play a role in it. There are many studies showing the relationship of miRNAs with depression, but there are not many studies showing the relationship with cognitive functions and childhood traumas. In order to investigate the role of miRNAs in the MDD and to show their relationship with childhood traumas and cognitive functions, levels of miR-206, miR-613, miR-15, miR-182, miR-135, miR-4775, miR-17, miR-92, miR-335, miR-9, miR-16 microRNAs were evaluated in peripheral blood samples of 50 patients with MDD and 33 healthy controls. The patients participating in the study consisted of individuals between the ages of 18-65 who had never consulted a psychiatrist or had been diagnosed with MDD before, but had not received any treatment for the last 6 months, and did not have any neurological or oncological disease. Clinical symptoms of the participants were evaluated with the Hamilton Depression Rating Scale, Hamilton Anxiety Rating Scale and Childhood Trauma Scale (CTQ-28) and for cognitive functions PEBL-Berg's Card Matching Test and PEBL-Victoria Stroop Test were applied. miR-335 and miR-4775 levels were found to be significantly lower in the depressed patients compared to the controls and miR-15, miR-16, miR-17, miR-92, miR-182, and miR-206 levels were found to be significantly higher in the depressed patients. It has also been shown that level changes in miR-335, miR-17 may be associated with cognitive functions, and changes in miR-17 and miR-206 may be associated with childhood traumas. In conclusion there may be a relationship between these miRNAs and depression, childhood traumas and cognitive functions and miRNAs can be used as a biomarker in the diagnosis of MDD and may be a guide in the follow-up of the treatment of MDD patients.