Silikon implant yerleştirilmiş sıçanlarda TGF- 3'ün periprostetik kapsül kontraktürüne etkisi

Abstract

Silikon meme implantları plastik cerrahide özellikle meme augmentasyonu ve meme rekonstrüksiyonu ameliyatlarında sıklıkla kullanılmaktadır. Silikon meme implantları vücuda yerleştirildiklerinde alıcıda bir yabancı cisim reaksiyonu meydana gelir ve implant çevresinde kapsül oluşur. Oluşan bu kapsül formasyonu sonrası fibrozisin ilerlemesiyle kapsül kalınlaşır ve kontrakte olma özelliği kazanırsa kapsüler kontraktür meydana gelir. Kalınlaşan ve konrakte olma özelliği kazanan kapsül implantın şeklini değiştirir ve bunun sonucunda memede ağrı, hassasiyet, distorsiyon ve şişlik gibi semptomlar oluşturur. İmplant çevresinde meydana gelen kapsül temelde yara iyileşme sürecinin bir sonucu olduğu için literatürde de daha önce denenmiş olan tedaviler bu yara iyileşme sürecinin mekanizmalarını hedef almış; bazı tedaviler yeterince etkin olamazken bazıları ise yan etki profilleri nedeniyle kullanıma girememiştir. Kapsülün patofizyolojisinde kollagen ve ekstraselüler matriks birikimi, kapsüler kontraktürde ise kapsül içerisinde myofibroblast birikimi yer almaktadır. TGF- ?3 literatürde skarsız yara iyileşmesi üzerine etkinliği gösterilen bir moleküldür. Bu etkilerini de temelde inflmasyon kaskadında matriks metalloproteinazların aktivasyonuyla kollagen ve ekstraselüler matriks birikimini inhibe ederek ve buna ek olarak fibroblast hücrelerinin myofibroblastlara dönüşümünü engelleyerek yapmaktadır. Biz de TGF- ?3’ün literatürde kanıtlanmış bu etkilerinden yola çıkarak histopatolojik olarak kapsül oluşumunu azaltacağını ve kapsüler kontraktür profilaksisinde kullanılabileceğini hipotez ettik. Bu hipotezin kanıtlanması amacıyla bir sıçan çalışması planladık. Toplamda 20 adet wistar albino türü sıçan, her grupta 5 sıçan olmak üzere 4 gruba ayrıldı. Eşit hacimlerdeki silikon bloklar sıçanların sırt bölgelerinde açılan insizyonla panniculus carnosus kası altına yerleştirildi. Grup 1A ve Grup 2A’ya sadece silikon blok yerleştirildi; herhangi bir enjeksiyon uygulanmadı. Grup 1B ve Grup 2B’de ise açılan poşa TGF- ?3 enjekte edildi. TGF- ?3’ün erkenden dönemdeki etkisini görmek için Grup 1A ve Grup 1B 1.ayda, geç dönem etkisini görmek için Grup 2A ve Grup 2B 2.ayda sakrifiye edildi. Oluşan kapsül formasyonları kapsül kalınlığı, neovaskülerizasyon, kronik inflamasyon, fibrozis ve myofibroblast yoğunluğu açısından histopatolojik olarak analiz edildi.Histopatoljik analizler sonucunda kapsül kalınlığının, kronik inflamasyonun, fibrozisin ve myofibroblast yoğunluğunun TGF- ?3 uygulanan gruplarda daha az olduğu görüldü. Gruplar arasındaki bu farklılıklardan yalnızca kronik inflmasyon ve myofibroblast yoğunlukları arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Bu bulgular ışığında TGF- ?3’ün kapsül oluşumunu azaltabileceği ve kapsüler kontraktürün profilaksisinde kullanılabileceği düşünülmüştür.

Silicone breast implants are commonly used in plastic surgery, particularly in breast augmentation and breast reconstruction surgeries. When silicone breast implants are placed in the body, a foreign body reaction occurs and a capsule forms around the implant. After capsula formation, the capsule thickens with the progression of fibrosis and if it gains the ability to contract, capsular contracture occurs. The thickened and contracted capsule changes the shape of the implant, causing symptoms such as pain, sensitivity, distortion and swelling in the breast. Since the capsule formed around the implant is a result of the wound healing process, treatments that have been tried before in the literature have targeted the mechanisms of this wound healing process; while some treatments were not effective enough, others could not be used because of their side-effect profiles. Collagen and extracellular matrix deposition are involved in the pathophysiology of the capsule, and myofibroblast deposition in the capsule in capsular contracture. TGF-?3 is a molecule that is effective in scarless wound healing in the literature. These effects are mainly exerted by inhibiting collagen and extracellular matrix accumulation through the activation of matrix metalloproteinases in the inflamation cascade, and also by inhibiting the transformation of fibroblast cells into myofibroblasts. Based on these effects demonstrated in the literature, we hypothesized that TGF-?3 would reduce capsule formation histopathologically and could be used in the prophylaxis of capsular contracture. A rat study was planned to prove this hypothesis. A total of 20 Wistar albino rats were divided into 4 groups, with 5 rats in each group. Equal volumes of silicone blocks were placed below the panniculus carnosus muscle with an incision made in the dorsal region of the rats. Only silicon block was placed in Group 1A and Group 2A; any injection was not administered. In Group 1B and Group 2B, TGF-?3 was injected into the opened pouch. Group 1A and Group 1B were sacrificed in the 1st month to see the effect of TGF-?3 in the early period, and Group 2A and Group 2B were sacrificed in the 2nd month to see the late effect. The formed capsule formations were analyzed histopathologically in terms of capsule thickness, neovascularization, chronic inflammation, fibrosis and myofibroblast density. Histopathological analyses showed that, it was observed that capsule thickness, chronic inflammation, fibrosis and myofibroblast density were lower in the TGF-?3 applied groups. There was no detected difference in terms of neovascularization. Among these group differences, only the difference between chronic inflammation and myofibroblast densities was statistically significant. Based on these results, it has been considerd that TGF-?3 could reduce capsule formation and could be used in the prophylaxis of capsular contracture.