Toplum İçinde Yaşayan Yaşlılarda Denge, Fiziksel Aktivite ve Performans

Abstract

Amaç: Yaşlanma ile birlikte gözlenen anatomik ve fizyolojik değişiklikler sonucunda fiziksel aktivite düzeyinde (FAD) azalma, denge problemleri ve performans düşüşü gibi fiziksel yetersizlikler görülebilmektedir. Bu çalışma, toplum içinde yaşayan yaşlı bireylerin FAD, denge ve fiziksel performansları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla planlandı. Materyal-Metot: Çalışmaya 50 yaşlı birey dahil edildi. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri kaydedildikten sonra, FAD’yi belirlemek için kullanılan 7-günlük Fiziksel Aktivite Hatırlama Anketi (7-FAHA) sonuçlarına göre katılımcılar iki gruba ayrıldı. Dinamik dengenin değerlendirilmesi için Zamanlı Kalk Yürü Testi (ZKYT) ve fiziksel performans değerlendirmesi için Kısa Fiziksel Performans Bataryası (KFPB) içinde yer alan 4 metre Yürüme Testi (4MYT), 5 kez Sandalyeye Otur Kalk Testi (5SOKT) ve Ayakta Duruş Testleri (ADT) sırasıyla uygulandı. Bulgular: FAD yüksek olan grubun 5SOKT skorlarının istatistiksel olarak daha yüksek olduğu bulundu (p<0,05). 7-FAHA puanlarının beden kitle indeksi (BKİ) ve ZKYT sonuçları ile istatistiksel açıdan anlamlı ilişkiye sahip olmadığı (p>0,05) ancak BKİ ve ZKYT sonuçları arasında anlamlı ilişki olduğu bulundu (p<0,05). 7-FAHA puanları ile 4MYT ve 5SOKT sonuçlarının pozitif yönde orta düzeyde anlamlı ilişkisi olduğu bulunurken, ZKYT sonuçları ile 4MYT ve 5SOKT arasında anlamlı ilişki olduğu tespit edildi (p<0,05). Sonuç: FAD yüksek olan yaşlı bireylerin alt gövde kuvveti ve yürüyüş hızını içeren fiziksel performansları daha yüksektir. Bu bireylerde BKİ’nin ve dinamik dengenin optimal düzeyde tutulması, performansı artırarak FAD’ nin artırılmasına dolaylı olarak katkı sağlamaktadır.