Tibia kırıklarında kilitli intramedüller çivileme sonuçlarımız

Abstract

GiriG ve Amaç: Tibia cisim kırıkları, ortopedi ve travmatolojide sık görülen, tedavileri sorunlu ve komplikasyonları çok olan kırıklardır. Düşük komplikasyon oranları, stabilizasyondaki başarısı, ameliyat süresinin kısa olması ve ameliyat sonrası erken dönemde yük verebilme avantajlarından dolayı, intramedüller civiler 1980"li yıllardan beri giderek artan sıklıkta kullanılmaktadır. Tibia cisim kırıklarının tedavisinde yeni arayışların sürdüğü günümüzde, kilitli intramedüller çivileme ile cerrahi tedavinin ağırlık kazandığı izlenmektedir (3,4). Bu tez çalışmamızda, tibia diafiz kırıkları tedavisinde kilitli intramedüller çivi uyguladığımız hastaların klinik sonuçlarını, literatür bilgileri ışığı altında karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: 18-73 yaş arası, tibia cisim kırığına yönelik, intramedüller fiksasyon uygulanmış, kontrol amaçlı olarak iki yönlü tibia grafisi çekilmiş olan hastalar üzerinde retrospektif olarak yapıldı. Çalışmaya toplam 43 hasta (44 tibia) alındı. Hastalar ayrıca Johner ve Wruhs ve (6) Karlstum-Olerud kriterlerine göre hastaların fonksiyonel sonuçları kaydedildi. İyileşme süresi, radyolojik ve klinik bulgular incelenerek değerlendirildi. Radyolojik olarak iyileşme, radyografilerde hastanın desteksiz olarak yük verebileceği düzeyde kallus formasyonu ve/veya kırık hattının kaybolması olarak değerlendirildi. Klinik iyileşme ise hastanın ağrısız tam yük verebilmesi ve günlük aktivitelerine dönebilmesi olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaş ortalaması 38,7±14,9 ( en küçük 17, en büyük 73 yaş) idi. 43 hastadan 10 tanesi kadın (% 22,7), 34 tanesi ise erkekti (%77,3). 44 hastadan 16 tanesinde ( %36,4) tibia 1/3 orta cisim kırığı görüldü. 25 hastada (%56,8) tibia 1/3 distal kırık, 3 hastada ( %6,8) ise tibia 1/3 proksimal kırığı görüldü 47 Post operatif yük verme zamanlarına göre hastalar değerlendirildiğinde 1 vakaya 1. haftada (%2,3), 8 vakaya 2. haftada (%18,2), 14 hastaya 3. haftada (%31,8), 15 hastaya 4. Haftada (%34,1), 6 hastaya 5. haftada (%13,6) yük verdirildi. Kaynama süresi vakalarımızda en kısa 6 hafta, en uzun 20 hafta olarak değerlendirildi. Çalışmamızdaki hastaların ortalama kaynama süresi 11,36±3,8 hafta olarak görüldü Karlstrom-Olerud'un fiziksel fonksiyonel değerlendirme skalasına; 21 hasta ( %47,7 ) 36 tam puan aldı, 14 hasta (%31,8) ise 35-33 puan aralığında bulunup iyi olarak değerlendirildi. 1 hasta (%2,3) 32-30 puan aralığında tatmin edici, 8 hasta ( %18,2 ) 29-27 puan aralığında olup orta olarak değerlendirildi. Hiçbir hasta kötü sonuç olarak değerlendirilmedi. Johner-Wrush kriterlerine göre 32 hastada (%72,7) mükemmel, 12 hastada ise %27,3 iyi sonuç elde edildi.

SUMMARY Introduction and Aim: Tibial shaft fractures are one of the most common types of fracture in orthopaedics and traumatology and they are associated with the great number of complications in their treatment. A tibial shaft fracture can be treated by several methods. Due to low complication rates, success in stabilization, short operation times and load sharing capability in the short postoperation period, Intrameduallary nailing method has been used at an increasing rate since 1980. In the search of new treatment methods for tibial shaft fractures, It is observed that Interlocking Intrameduallary Rodding operational method is becoming more dominant and stepping ahead.(3,4). In this study, clinical results of the patients with diaphyseal fractures of tibia which have been treated with locking intramedullary nailing technique has been evaluated in the light of relevant literature. Materials and Methods: A total of 44 tibial fractures in 43 patients in the age range of 18-73 were fixed retrospectively by intromeduallary nailing, in addition for controlling purposes both sided tibial graphics and functional results according to Johner – Wruhs and Karlstum-Olerud criterias were recorded. Radiological parameters and clinical aspects provide data to quantify bone healing period. Radiological assessment of healing decided by formation of enough callus for weight bearing of patient and/or disappearing of fracture line in anteroposterior and lateral radiography. Clinical heailing is assessed when patient can give pain free full load and return to daily activities 49 Results: The mean age of the patients examined in the study was 38,7±14,9 ( youngest 17, the oldest 73 years old.). 10 of 43 patients were female (%22,7) and 34 of them were male( %77,3). There were 16 tibia 1/3 middle shaft fracture (%36,4), 25 tibia 1/3 distal fracture (%56,8) and 3 tibia 1/3 proximal fracture (%6,8). When the patients were evaluated according to post operation loading times, it has been observed that 1 case was weight beared in the first week (%2,3), 8 case in the second week(%18,2), 14 case in the third week (%31,8), 15 case in the fourth week (%34,1) and 6 case in the fifth week(%13,6). The shortest healing period among the examined cases was 6 weeks and the longest was 20 weeks. The mean healing period of the patients in the study was 11,36±3,8 weeks. According to Karlstum-Olerud" physical functional evaluation criterias, 21 patient has received a full grade of 36 (%47,7), 14 patient have been evaluated as good with a grade between 33 and 35 (%31,8), 1 patient was satisfactory with a grade in the range 32-30 (%2,3) and 8 patients were in the range 29-27 and they are evaluated as fair . Non of the patients were evaluated as poor. According to Johner-Wrush criterias 32 patients were evaluated as excellent(%72,7) and 12 patients were good (%27,3).