Ratlarda intestinal iskemi/reperfüzyona bağlı oluşan lokal ve uzak organ hasarında Tempol'ün etkisi

Abstract

I/R hasan konusunda deneysel çalışmalarda etkili olduğu gösterilen pekçok etken maddenin klinik çalışmalarda yararının olmadığı görülmüştür. I/R hasarının patofizyolojisinin anlaşılmasında büyük ilerlemeler kaydedilmesine karşın I/R hasarının gelişmesini önleyebilecek veya seyrini hafifletebilecek etken bir madde tanımlanmamıştır. Bu çalışmada, raflarda intestinal I/R' a bağlı oluşan lokal ve uzak organ hasarında Tempol' ün etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla 36 adet Wistar- Albino cinsi erkek rat kullanılmış ve raflar 12 'şerli 3 randomize gruba ayrılmıştır. Her 3 gruptaki rafların yansına I/R modeli öncesi Evans Blue enjekte edildi. Sham grubunda I/R modeli oluşturmaksızın sadece SMA mobilize edilerek bırakıldı. Kontrol grunda SMA mikrovasküler klemp konularak 60 dakika iskemi ve ardından mikrovasküler klemp çıkarılarak 120 dakika reperfüzyon oluşturuldu. Tedavi grubunda iskemi periyodunun 55. dakikasında Tempol İV bolus enjekte edilip reperfüzyon periyodu boyunca bir perfüzör ile İV perfüzyon şeklinde verilmeye devam edildi. Sham grubunda deney süresi kadar beklendikten sonra, kontrol ve tedavi grubunda reperfüzyon periyodunun sonunda sakrifiye edilen rafların akciğerleri ve terminal ileumu alındı. Histopatolojik olarak distal ileumda meydana gelen hasar Chiu skorlaması ve akciğerde meydana gelen hasar nötrofil sekestrasyonu, vasküler konjesyon skoru ve akut akciğer hasar skoru kullanılarak değerlendirildi. Biyokimyasal olarak distal ileum ve akciğer dokusunda MDA ve GSH düzeylerine bakıldı. Organ ödem formasyonunun bir göstergesi olarak akciğer dokusunda Evans blue konsantrasyonuna ve organ yaş kuru/ağırlık oranlarına bakıldı. Sonuç olarak, intestinal I/R' a bağlı olarak meydana gelen lokal ve uzak organ hasan, hem histopatolojik hem de biyokimyasal incelemelere göre, ayrıca akciğerde meydana gelen ödem formasyonunun bir göstergesi olarak kullanılan Evans blue ekstravazasyonu, organ ödem formasyonunun bir başka göstergesi olarak kullanılan organ yaş/kuru ağırlık oranlarına göre Tempol verilmesi ile anlamlı derecede azaltılmaktadır. Bu bulgular ışığında, raflarda intestinal I/R'a bağlı oluşan lokal ve uzak organ hasarında Tempol'ün koruyucu etki gösterdiği sonucuna varılmıştır. 81

It has been shown that many agents were proved to be effective in experimental I/R injury studies. But no agents seemed to be effective in clinical studies. For this purpose, many potential pharmacological agents are currently under investigation to prevent the development of or to alleviate the course of the I/R injury. In this study, we have investigated the effects of Tempol on both local and remote organ injuries caused by intestinal I/R in rats. For this purpose, 36 male Wistar- Albino rats were allocated to three randomized groups (n=12 for each group). In the sham groups, the SMA and collateral branches were divided from the celiac axis and the inferior mesenteric artery was isolated but not occluded, and the animals were followed-up for 3 hours to simulate the I/R interval in the other groups. In the control and the treatment groups, ischemia was created by clamping of the SMA with collateral interruption for 60 min. with atraumatic microvascular clamps, followed by reperfusion for 120 minutes. By this procedure, the terminal ileum, cecum, and right colon were rendered ischemic. Evans blue dye was injected to half of rats in the groups before the induction of I/R. Tempol was bolus injected intravenously 5 min. before declamping and than continuously infused via a perfusor throughout the reperfusion period in the treatment group. Animals were sacrified at the end of the reperfusion period and than the lungs and the distal ileal segments were removed for biochemical and histopathological examination. Histopathologically, the injury severity was assessed according to Chiu's grading system in the distal ileum and to pulmonary neutrophilic infiltration, vascular congestion grading system and acute lung injury scale in the lungs. Biochemically, MDA and GSH levels were determined in the intestinal mucosa and the lung parenchyma. Evans Blue Dye concentration and the organ wet/dry ratio were utilized as a marker of organ edema formation. In conclusion, the present study suggests that Tempol significantly reduces local and remote organ injury caused by intestinal I/R before and throughout the reperfusion period. A significant attenuation of intestinal I/R-related local and remote organ injury with the use of Tempol warrants further studies to elucidate the potential role of this free radical scavenger in clinical settings. 82