6-11 yaş çocuklara yönelik başlangıç piyano metotlarının incelenmesi ve piyano eğitimcilerinin görüşleri

Abstract

Bu araştırmanın amacı, 6-11 yaş başlangıç piyano eğitiminde kullanılan metotların, uzman ve piyano eğitimcilerinin görüşleri doğrultusunda oluşturulan teknik ve teorik kazanımlar açısından incelenerek, bu metotlarla ilgili yaşanan problemlerin belirlenmesi ve piyano öğretiminin en önemli aşamasını oluşturan başlangıç eğitiminde karşılaşılan sorunlara çözüm önerileri aramaktır. Araştırmanın evrenini, Denizli ilinde 6-11 yaş çocuklara piyano eğitimi veren eğitimciler oluşturmaktadır. Örneklem gurubunu ise bu eğitimcilerden random (rastgele) yöntemiyle seçilen 19 piyano eğitmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Yapılan görüşmeler kaydedilmiştir. Elde edilen veriler, uzman görüşleri alınarak oluşturulan başlangıç piyano metotlarında bulunması gereken teknik ve teorik kazanımların yer aldığı tablolar şeklinde gösterilip yorumlanmıştır. Yapılan araştırma sonucunda, Denizli ilindeki piyano eğitmenlerinin, tercih ettikleri on adet başlangıç piyano metodunu, teorik ve çalım teknikleri ile ilgili kazanımlar açısından incelemedikleri, bir metodu sistematik olarak takip etmedikleri ve ellerinde bulunan on adet metodu ise repertuar kitabı olarak kullandıkları saptanmıştır. Eğitmenlerin tamamı, Türk yazarlara ait metotları başlangıç için tercih etmediklerini belirtmiş, kullandıkları diğer metotların yabancı ezgiler içerip Türk ezgileri içermediğini ve öğrencilerin bu ezgilerden sıkılıp çalgıdan uzaklaştığını bildirmişlerdir. Anahtar kelimeler: Piyano eğitimi, altı-onbir yaş gurubu çocuklar, piyano metotları.

The present study aims to examine beginner piano training methods used for children aged 6-11 years in terms of technical and theoretical learning outcomes that were shaped in line with experts' and piano trainers' views; to determine problems related to these methods, and to seek solutions for the problem encountered in beginner training which is the most critical phase of piano education. The universe of the research includes trainers teaching piano for the children aged 6-11 years in Denizli. The sampling group consists of 19 piano trainers selected by random method. The data were collected by the researcher through semi-structured interview. Respondents' answers were recorded. The obtained findings were presented and interpreted in the form of tables where required technical and theoretical learning outcomes in beginner piano methods were indicated according to experts' views. In light of the results of the research, it has been understood that piano trainers in Denizli have not analyzed their preferred 10 beginner piano methods in terms of the learning outcomes with respect to theoretical and playing techniques; have not followed a method systematically, and have used the 10 methods available as Repertoire Book. All trainers stated that they don't prefer using Turkish authors' methods for beginner education and they informed that other methods they use do not involve Turkish melodies but foreign melodies; as a result, piano students find these melodies boring and move away from the piano instrument. Key Words: Piano Education, Children Aged 6-11 Years, Piano Methods