Probiyotik mikroorganizmaların gastrointetinal sistem uyumluluğu ve enterik patojenler üzerine etkisi

Abstract

Probiyotikler, sağlığa yararlı etkileri olan canlı mikroorganizmalar ya da onların bilesenleri olarak tanımlanmaktadırlar. Probiyotiklerin çoğu, sağlıklı insan intestinal sistem florasından kaynaklanmaktadır. Yüzyıllar önce uzun yasamın iksiri olarak kullanılan probiyotiklerin akut gastroenteritlerden intestinal neoplaziye kadar farklı alanlardaki hastalıkların önlenmesi ve tedavisinde rolünü destekleyen çalısmalar bulunmaktadır. Gelismekte olan ülkelerde, önlenebilir morbidite ve mortaliteye sahip olan gastroenteritler ayrıca is gücü ve ekonomik kayba da neden olmaktadırlar. Gastroenterit etkenlerinden dizanteri tablosu ile seyreden invaziv etkenlerin antibiyotikle tedavisi gerektiği bilinmekte, flora üzerine olusturdukları baskılayıcı etki ve antibiyotik direnç sorunu yeni tedavi arayıslarını gündeme getirmektedir. Bu çalısma ile, probiyotik mikroorganizmalardan L. acidophilus, L casei, S. boulardii ve S. cerevisiae standart susları seçilerek, hem gastrointestinal sistem asit ve safra konsantrasyonlarına dirençleri hem de etken patojenleri inhibe etme yeteneklerini ortaya koymak hedeflenmistir. ?nvazyon yoluyla akut gastroenterite neden olan; S. enteritidis, S. typhi, S. sonnei ve E. coli'ye karsı etki mekanizmalarını aydınlatmak adına, probiyotik mikroorganizmaların kendi canlı susları ve canlı mikroorganizma içermeyen süpernatantları kullanılmıstır. Çalısma sonucunda, S. boulardii'nin asit pH'ta canlı kalabildiği, diğer üç probiyotik mikroorganizmanın pH 3.2 ve daha düsük pH'da canlı kalamadıkları; hepsininde safra konsantrasyonlarına duyarlı olduğu görüldü. Çalısılan enterik patojenlere Lactobacil'lerin süpernatantlarının, probiyotik bakterinin kendisinden daha etkili olduğu ve metabolitleri aracılığı ile etkinin ön planda olduğu tespit edildi. Lactobacil'lerin fonksiyonel probiyotik olarak kullanılması için canlı olmaları gerekmediği sonucuna varıldı. Saccharomyces türlerinin özellikle S. typhi ve S. enteritidis'e karsı inhibitör etkisi görüldü ve canlı mikroorganizmanın, süpernatantlardan daha etkili olduğu tespit edildi. Saccharomyces türlerinin, enterik patojenlere karsı etkin sekilde kullanabilmek için mikroorganizmanın canlı preparatlarına gerek olduğu görüldü.

Probiotics can be defined as `microbial cell preparations or components of microbial cell that have a beneficial effect on health and well-being of host?. Many are derived from the intestinal microbiata of healthy humans. The probiotics are used centuries ago as elixir of long life and advocating it for the prevention and treatment of a diverse range of disorders; from acute gastroenteritis to intestinal neoplasia. In the developing countries gastroenteritis has preventable mortality and morbidity; moreover they are taking place a reason of productive effort and economic loss. It is known that their are a requirement of a treatment with antibiotics in case of invasive agent causing gastroenteritis progressing with dysentery table. New treatment searches are occurred due to inhibiting effects of antibiotics on flora and antibiotic resistance problems. In this study, be selecting standard species form probiotic microorganisms L. acidophilus, L. casei, S. boulardii and S. cerevisiae, it was aimed to exhibit the resistance to gastrointestinal system acid and their properties to inhibit the agent pathogens. In order to clarify the action mechanisms against S. enteritidis, S. typhi, E. coli, S. sonnei were causing gastroenteritis by invasion pathway, both the viable species of probiotic microorganisms and supernatants not containing a viable microorganism were used. At the end of the study, it was found that S. boulardii was able to tolerate low pH, the other three probiotic microorganisms did not stand alive at pH 3.2 and below it, and all of them are sensitive to bile acid. It was demonstrated that the supernatants of Lactobacil were more effective against the evaluated enteric pathogens and the effect mediated by metabolites was in the foreground. It was resulted that Lactobacillus was not necessary to be alive in order to be used as a functional probiotic. An inhibitor effect of Saccharomyces species was seen especially to S. typhy and S. enteritidis and was found that living microorganisms were more effective than supernatants. It was demonstrated that in order Saccharomyces species to be used in an effective way the living preparations of the microorganism were needed.