Consuming and consumed bodies: Objects and subjects of culture in selected novels of ian mcewan

Abstract

The body, the source of much philosophical debate for centuries, has thus become the universal subject of inter-disciplinary study. Not only is the body a physical entity, but it also represents a social being with a living, breathing social existence comprised of a number of dynamic, ever-evolving structures. Pierre Bourdieu is a philosopher who has done extensive work on the body, considering how it is built and how it influences many facets of human experience. He has argued that the body is both the cause agent and the product of social forces, and that it is therefore deeply connected to linguistic, social, and political structures. According to Bourdieu’s theory, practice is both embodied and embedded in a social context, with the body serving as an essential marker of identity that places people in particular fields and networks. Bourdieu’s idea of the body as a habitus emphasizes how people are shaped by their environments to adopt particular habits and ways of thinking. Habitus, according to Bourdieu, is one of the most important terms when discussing the body. The body is comprised of cultural predispositions, skills, and habitual practices. Bourdieu offers a thorough examination of the meaning and practices of the embodied body, which he labels “field,” using the metaphor of play. By viewing the body as a field, Bourdieu is able to provide an understanding of how social structures, both external and internal, create a certain type of embodied habitus. Through this metaphor, Bourdieu shows how the body was an arena for a certain kind of play, shaped by one’s location in the social hierarchy and structured by existing social norms. The novels The Cement Garden, Atonement, and Machine Like Me by Ian McEwan are analysed through the lens of Bourdieu’s body theory. The characters are presented as agents consuming abstract and physical forms of culture, as well as objects absorbing the anxieties and stimulants of the postmodern era. The novels provide a postmodern scene in which the aforementioned issues may be debated and understood with relative ease. The dissertation explores the ways in which the novels demonstrate how power structures and forms of resistance are manifested in relation to bodies and how these forms of power are experienced differently depending on an individual’s race, class, gender, and other social identities. Additionally, by examining these novels, it is aimed to provide a critical analysis of how bodies, and the power dynamics between them, are represented in literature and how these representations reflect the lived experiences of individuals in the contemporary world.

Yüzyıllardır birçok felsefi tartışmanın kaynağı olan beden, disiplinler arası çalışmanın evrensel konusu haline gelmiştir. Beden yalnızca fiziksel bir varlık değil, aynı zamanda bir dizi dinamik, sürekli gelişen yapıdan oluşan, yaşayan, nefes alan sosyal bir varlığı temsil eder. Pierre Bourdieu, bedenin nasıl inşa edildiğini ve insan deneyiminin birçok yönünü nasıl etkilediğini göz önünde bulundurarak beden üzerine kapsamlı çalışmalar yapmış bir filozoftur. Bedenin sosyal güçlerin hem nedeni hem de ürünü olduğunu ve bu nedenle dilsel, sosyal ve politik yapılarla derinden bağlantılı olduğunu savunmuştur. Bourdieu’nün teorisine göre, pratik hem bedenleşmiş hem de sosyal bir bağlama gömülmüştür; beden, insanları belirli alanlara ve ağlara yerleştiren temel bir kimlik işaretidir. Bourdieu’nün bir habitus olarak beden fikri, insanların çevreleri tarafından belirli alışkanlıkları ve düşünme biçimlerini benimsemeleri için nasıl şekillendirildiklerini vurgular. Bourdieu’ ye göre habitus, bedeni tartışırken kullanılan en önemli terimlerden biridir. Beden, kültürel yatkınlıklar, beceriler ve alışılmış pratiklerden oluşur. Bourdieu, oyun metaforunu kullanarak “alan” olarak adlandırdığı bedenleşmiş bedenin anlamı ve pratikleri üzerine kapsamlı bir inceleme sunar. Bourdieu, bedeni bir alan olarak görerek hem iç hem de dış sosyal yapıların nasıl belirli bir tür bedenlenmiş habitus yarattığına dair bir anlayış sağlayabilmiştir. Bu metafor aracılığıyla Bourdieu, bedenin, kişinin sosyal hiyerarşideki konumuna göre şekillenen ve mevcut sosyal normlar tarafından yapılandırılan belirli bir tür oyun için nasıl bir arena olduğunu göstermiştir. Ian McEwan’ın The Cement Garden, Atonement ve Machine Like Me romanları Bourdieu’nun beden teorisi merceğinden analiz edilmektedir. Karakterler, kültürün soyut ve fiziksel biçimlerini tüketen özneler ve postmodern çağın kaygılarını ve uyarıcılarını özümseyen nesneler olarak sunulmaktadır. Romanlar, yukarıda bahsedilen konuların tartışılabileceği ve görece kolaylıkla anlaşılabileceği postmodern bir sahne sunar. Bu tez, romanların iktidar yapılarının ve direniş biçimlerinin bedenlerle ilişkili olarak nasıl ortaya çıktığını ve bu iktidar biçimlerinin bireyin ırkına, sınıfına, cinsiyetine ve diğer sosyal kimliklerine bağlı olarak nasıl farklı deneyimlendiğini gösterme yollarını araştırmaktadır. Ayrıca, bu romanlar incelenerek, bedenlerin ve aralarındaki güç dinamiklerinin edebiyatta nasıl temsil edildiğinin ve bu temsillerin çağdaş dünyada bireylerin yaşadıkları deneyimleri nasıl yansıttığının eleştirel bir analizinin yapılması amaçlanmaktadır.