Beden eğitimi ve spor derslerinde akran ve öz-değerlendirmenin öğrencilerin öz-düzenleme, duyuşsal ve psikomotor beceri gelişimine etkisi

Abstract

Öz-değerlendirme ve akran değerlendirme, öğrenme için değerlendirme anlayışının uygulanmasında kullanılan beş strateji arasındadır. Öz-değerlendirme ve akran değerlendirmeyi kullanarak işlenen beden eğitimi derslerinin öğrencilerdeki etkilerini ayrıştırmak, öğretmenlerin derslerinde farklı öğrenci ihtiyaçları için farklı stratejiler üretmelerini sağlayabilmesi açısından önemlidir. Bu nedenle bu çalışma, beden eğitimi derslerinde kullanılan öz-değerlendirme ve akran değerlendirmenin, öğrencilerin beceri öğrenimi, öz-düzenleme, motivasyon, temel psikolojik ihtiyaçların tatmini, beden eğitimine ilişkin tutum, öz-yeterlik, motivasyonel iklim ve sosyal beceri düzeylerine etkilerini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Araştırma grubunu, öz-değerlendirme ve akran değerlendirme (10’ar kız, 5’er erkek) deney gruplarına rastgele atanan sekizinci sınıf öğrencilerinden (XYaş=13,96 yıl) oluşan iki sınıf oluşturmaktadır. Müdahale programının beden eğitimi ders planları, öz-değerlendirme ve akran değerlendirme ölçme araçları, çalışma başlamadan önce araştırmacı, uygulama öğretmeni ve uzman akademisyen tarafından hazırlanmıştır. Her iki deney grubunda da aynı materyal ve öğretim yöntemleri ile 80 dakikalık ders saatinde, yedi haftalık voleybol ünitesi işlenmiştir. Ancak gruplarda sadece ölçme ve değerlendirme uygulamaları (öz ya da akran değerlendirme) farklılaştırılmıştır (Her iki deney grubunda her ders ortalama 2,6’şar kez ölçme). Aynı ölçme araçları, öz-değerlendirme deney grubunda öğrencilerin kendi performanslarını değerlendirecekleri biçimde, akran değerlendirme deney grubunda ise öğrencilerin akranlarını değerlendirecekleri biçimde hazırlanmıştır. Deneysel sürecin başında ve sonunda öğrencilerin beden eğitimi ve spor derslerinde temel psikolojik ihtiyaç tatminleri, motor becerilerde öz-düzenlemeli öğrenme stratejileri, beden eğitimine ilişkin motivasyonları, beden eğitimi sınıflarında öğrenme ve performans yönelimleri, genel özyeterlikleri, sosyal becerileri, beden eğitimine ilişkin tutumları ve voleybolda parmak pas ve manşet pas becerileri ölçülmüştür. Deney gruplarının müdahale programından etkilenme düzeylerinin karşılaştırılmasında 2x2 ANOVA kullanılmıştır. Bulgular, özdüzenlemeli öğrenmenin; görev değeri, akran öğretimi ve yardım arama bileşenlerinin, öğretmen kaynaklı öğrenme yöneliminin, parmak pas ve manşet pas becerilerine ilişkin son-test puanlarında iki deney grubunda da anlamlı artış olduğu görülmüştür. Ancak deney gruplarının, bu değişkenlerin son-testlerindeki artışları arasında anlamlı fark olmadığı görülmüştür.

Among the five ways used to apply the assessment for learning approach are selfassessment and peer evaluation. In order for teachers to create diverse lesson plans for various student requirements, it is crucial to distinguish between the impacts of self- and peer-assessment. This study compares the effects of self- and peer-assessment on students' skill learning, self-regulation, motivation, basic psychological needs satisfaction, attitudes toward physical education, self-efficacy, motivational climate, and social skills. The research group comprises of two classes of eighth graders (XAge = 13.96 years) who were randomly allocated to the experimental self-assessment and peer-assessment (10 females, 5 boys) groups. Before the study began, the researcher, a physical education instructor, and an academician prepared the intervention program's lesson plans, selfassessment, and peer evaluation tools. A seven-week volleyball course was taught in an 80-minute lesson to both experimental groups using the same materials and teaching styles. However, only self- or peer-assessment practices were differentiating variables in the experimental groups (2.6 assessment average in each lesson in each experimental group). The students in the self-evaluation experimental group assessed their own performance using the same assessment tools, whereas the students in the peer-assessment experimental group assessed their peers' performance. Students' basic psychological needs satisfaction in physical education and sports lessons, self-regulated learning strategies in motor skills, motivations for physical education, learning and performance orientations in physical education classes, general self-efficacy, social skills, attitudes towards physical education and volleyball setting, and passing skills were all assessed at the beginning and end of the experimental procedure. To examine how much the intervention program had an impact on the experimental groups, a 2x2 ANOVA was used. According to the results, both experimental groups significantly improved their post-test scores in the following areas: task value, peer teaching and help-seeking components of self-regulated learning, teacherinduced learning orientation, volleyball setting and passing skills.