İllerin vergi performansının mekânsal analiz Yöntemiyle ölçülmesi

Abstract

Klasik OLS tahmincilerinin modellemeye komşuluk ilişkilerini dahil etmemesi sınırların kalktığı Dünya’da doğru analizler yapmamıza engel olabilmektedir. Ülkelerin, bölgelerin hatta şehirlerin bile birbirinden etkilendiği ve bu etkilerin modellere dahil edildiği mekânsal ekonometri 20. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış olmasına rağmen son yıllardaki teknolojik gelişmelerin sayesinde sosyal bilimlerde daha sık karşımıza çıkmaktadır. Bu tez çalışmasında, tarih boyunca devletlerin en önemli gelir kaynağı olan vergilerin, teknolojinin yardımıyla ve coğrafi olarak uygulanan farklı politikalarla arttırılması için mekânsal bir analiz yapılmıştır. Yapılan testler sonucunda verilere en uygun model olan mekânsal Durbin Modeli (SDM) seçilmiştir ve analiz sonucunda bağımsız değişkenlerden dışa açıklık ve kişi başı gelir vergi gelirlerini pozitif yönde etkiliyorken, tarımın GSYH’ye oranı negatif yönde etkilemektedir.

The fact that classical OLS estimators don’t include neighborhood relations in the modeling may prevent us from making accurate analyzes in the World where the boundaries are removed. Although spatial econometrics, in which countries, regions an deven cities are affected by each other and these effects are included in the models, emerged in the second half of the 20th century, it’s more common in social sciences thanks to the technological developments in recent years. In this thesis, a spatial analysis has been made to increase taxes, which have been the most important income source of states throughout history, with the help of technology and different policies applied geographically. As a result of the test, the Spatial Durbin Model (SDM), which is the most suitable model fort he data, was chosen and as a result of the analysis, openness and per capita income from the independent variables affect tax revenues positively, while the ratio of agriculture to GDP affects negatively.