Öğretim Elemanlarının Örgütsel Anomiye Yönelik Tutumlarının Araştırılması

Abstract

Küreselleşme ve teknolojik gelişmeler, ekonomik, sosyal ve siyasi yapıyı derinden etkileyerek hızlı ve çoğu zaman öngörülemeyen bir değişim sürecinin içine sürüklemektedir. Bu hızlı değişim, sosyal norm ve kuralların geçerliliğini ve anlamını yitirmesine sebebiyet vererek, yeni kurallar ve normlar oluşuncaya dek, bir boşluk yaratmaktadır. Normsuzluk ile oluşan boşluk, örgütleri istenmeyen sonuçlara sürükleyen anomik bir sürecin içerisine itmektedir. Anominin bir örgüt olarak akademiye yansımasının boyutları ise tüm eğitim sistemini, bilimsel çalışma ve öğretileri, ülkelerin akademik vizyonunu ve itibarını derinden etkileyecek sonuçlar doğurabilecektir. Bu kapsamda çalışmanın amacı, öğretim elemanlarının örgütsel anomiye yönelik tutumlarını normsuzluk, anlamsızlık, yönetsel güvensizlik ve umutsuzluk/çaresizlik boyutları üzerinden demografik değişkenler ile ele alarak analiz etmek ve akademide anominin varlığını test etmektir. Araştırmanın evreni, 2021-2022 eğitim öğretim döneminde bir kamu üniversitesinde görev yapan 270 öğretim elemanından; örneklemi ise 129 kişiden oluşmaktadır. Araştırma bulgularına göre kadın öğretim elemanlarının normsuzluk düzeyleri, erkek öğretim elemanlarına göre daha düşüktür. Bekar öğretim elemanlarının normsuzluk düzeyleri ise evlilere göre daha yüksektir. Katılımcıların yaşları ilerledikçe örgütsel anomi değerleri azalmaktadır. Ayrıca doktor öğretim elemanlarının, normsuzluk, yönetsel güvensizlik ve umutsuzluk/çaresizlik değerleri, yüksek lisans ve lisans mezunlarına göre daha yüksektir. Bulgular, öğretim elemanlarının, görev yaptığı üniversitede yanlış ve eksik olan pek çok uygulama olduğunu düşünmelerine rağmen geleceğe umutla baktıklarını ve kendilerini geliştirme konusunda kararlı olduklarını göstermektedir