The effectiveness of student-centered digital storytelling on promoting vocabulary knowledge and writing skills of secondary school students

Abstract

Teknolojiyi sınıflara dahil etmek günümüzde bir gereksinim olarak görülmektedir. Dijital Hikaye Anlatımı ise teknolojiyi İngilizce dil sınıflarına dahil etmenin en yaygın yollarından biridir. Bu nedenle, bu çalışma Dijital Hikaye Anlatımı’nın ortaokul öğrencilerinin kelime bilgisi ve yazma becerileri üzerindeki etkililiğini incelemeyi amaçlamıştır. Araştırma katılımcılarını, Ağrı ilinde bir devlet okulunda öğrenim gören 60 kişiden oluşan 7. sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Katılımcıların 30'u kontrol grubunda, 30'u ise deney grubunda yer almıştır. Çalışma grupları rastgele belirlenmiş olup ön test-son test kontrol gruplu bir desen içermektedir. Sonuçlar, öğrencilerin yazma becerilerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık ortaya koymuştur; kontrol grubu ön test puan ortalaması (M = 51,800), son testleri ise (M = 54,000)’dür; deney grubu için ön test puanlarının ortalaması (M = 50,600) ve son testlerin ortalaması (M = 77,400)’dür. T-testi anlamlılığı (p < ,05), deney grubundaki öğrencilerin istatistiksel bir fark göstererek yazma becerilerini geliştirdiğini doğrulamıştır. Ek olarak, bulgular hem deney hem de kontrol grubundaki öğrencilerin kelime dağarcığı bilgisinde önemli bir artışa açıklık getirmiştir; ancak, deney grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir fark oluşmadığı görülmüştür. Sonuç olarak, çalışmanın sonuçları Dijital Hikaye Anlatımı’nın ortaokul öğrencilerinin yazma becerilerini geliştirmede etkili olduğunu göstermektedir.

Integrating technology in classrooms is seen as a necessity today. Digital Storytelling is one of the popular ways of including technology in English language classes. Therefore, the present study aimed to investigate the effectiveness of Digital Storytelling on secondary school students’ vocabulary knowledge and writing skills. The current study included 60 7th graders in a state school in Ağrı, Türkiye. 30 of the participants attended the control group and 30 of them participated in the treatment group. The study contained a random sampling design. Using pretest-posttest control group design, the research was conducted. The results revealed a statistically significant difference in students’ writing skills of the experimental group; the mean score of the pre-test for the control group was (M = 51.800) and the mean score of the post-tests was (M = 54.000); the mean score of the pre-tests for the treatment group was (M = 50.600) and the mean score of the post-tests was (M = 77.400). T-test significance (p < .05) confirmed that the students in the experimental group improved their writing skills in showing a statistical difference. Additionally, the findings clarified a considerable increase in students’ vocabulary knowledge; however, not a statistically significant difference occurred in the treatment group. As a conclusion, the findings of the research demonstrated that DST is effective on promoting secondary school students’ writing skills.