Göçmen çocuklar ve Denizli’de yaşam koşulları

Abstract

Bu araştırma Denizli’de yaşayan göçmen çocukların sorunlarını sorgulama ve bu sorunları ortaya çıkaran faktörleri analiz etme amacını taşımaktadır. Bu bağlamda Max Weber’in yaşam şansı ve Herbert Mead’in sembolik etkileşimcilik teorilerinin bileşkesinin Denizli’deki geçerliliğini test etmek için Denizli’de yaşayan 394 göçmen çocuğa uygulanan anketten veri toplanmıştır. Böylece, bu araştırmadan tartışılabilecek iki anlamlı bulgu elde edilmiştir. Bu bulgulardan biri, Denizlili akranlarının anlayışlılık düzeyinin ve gelecekte Denizli’de yaşama istekliliklerinin, göçmen çocukların uyum sürecine ivme kazandırdığını ortaya koymaktadır. Diğer bulgu ise, Denizlili akranları ile ilişkilerinde kendileri gibi olma ve onlara sorunlarını açmanın, göçmen çocukların uyum sürecini yavaşlattığının altını çizmektedir.

This research aims to examine problems of migrant children living in Denizli and to analyze factors which reveal these problems. In this context, data is collected from interviews applied to 394 immigrant children living in Denizli in order to test validity of combination of Max Weber’s life chance and Herbert Mead’s symbolic interaction theories in Denizli. So, two signifcant findings to be discussed achieved throughout this research. One of these findings points out that understanding level of host friends and the willingness to live in Denizli in future accelerated the integration process of migrant children. And the other finding highlights that orginal behaviour during interaction process with their host friends and sharing problem with them slow down the integration process of migrant children.