4-6 yaş grubu çocukların dış mekanda ve iç mekanda oynadıkları oyunlar sırasında ürettikleri mizahın incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, 4-6 yaş arasındaki çocukların iç mekanda ve dış mekanda ürettikleri mizahı inceleyip, Türkiye'de bulunan çocukların mizah durumlarını anlamak için geniş bir perspektif elde etmektir. Bu amaçla, Paul E McGhee'nin mizah gelişim kuramına ve Martin ve diğerlerinin mizah tarzları kuramına göre inceleme yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 4-6 yaş arasındaki 8 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, genel bilgi formu, video kayıt yöntemi ve araştırmacı tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış mizah gözlem formları aracılığı ile toplanmıştır. Araştırmada nitel yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın verileri çocukların serbest oyun saatinde ürettikleri mizahi tepkilerden oluşmaktadır. Araştırmanın bulguları toplanırken, video kayıt yöntemi ile birlikte mizah gözlem formları doldurulmuş, video kayıtlar araştırmacı tarafından alındığı gün izlenmiş bu sayede araştırmada oluşabilecek hataların önüne geçmek amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın Paul E McGhee'nin mizah gelişim kuramına göre bulguları, dış mekanda ikinci ve üçüncü evrede daha yüksek mizah üretimi görülürken, dördüncü evrede iç mekanda dış mekana göre daha yüksek mizah üretimi olmuştur. Ayrıca, en yüksek mizah üretimi ikinci evrede olurken, daha sonra dördüncü evrede en az mizah üretimi ise, üçüncü evrede olmuştur. Araştırmanın Martin ve diğerlerinin mizah tarzları kuramına göre bulguları ise, çocuklar dış mekanda iç mekana göre olumlu ve olumsuz mizah tarzlarını daha çok kullanmışlardır. İç mekanda ve dış mekanda çocuklar en çok olumlu mizah tarzlarından katılımcı mizahı tercih ederken, daha az kendini geliştirici mizahı tercih etmişlerdir. Çocuklar, iç mekanda ve dış mekanda olumsuz mizah tarzlarından en çok saldırgan mizahı tercih ederken daha az kendini yıkıcı mizah tarzını tercih etmişlerdir. Ayrıca araştırmanın bulgularına göre, çocuklar saldırgan mizahı sadece başkalarına zarar vermek için kullanmamışlar aynı zamanda oyun kurmak için de kullanmışlardır. Bu aşamada araştırmada erken çocukluk döneminde saldırgan mizah tarzı için yeni bir tarz önerebileceğimiz sonucuna ulaşılmıştır.

This research aims to examine the humor produced by children between the ages of 4-6, indoors and outdoors, and to obtain a broad perspective to understand the humor status of children in Turkey. For this purpose, analysis was made according to Paul E McGhee's theory of humor development and Martin et al.'s theory of humor styles. The study group of the research consists of 8 children between the ages of 4-6. The research data were collected through the general information form, the video recording method, and the semi-structured humor observation forms prepared by the researcher. A qualitative method was used in the research. The research data consists of the humorous reactions produced by the children during free play time. While collecting the research findings, humor observation forms were filled with the video recording method. The video recordings were watched on the day the researcher took them, so it was aimed to prevent any mistakes that may occur in the research. The data of the research were analyzed by content analysis method. According to Paul E McGhee's humor development theory, the study showed that while higher humor production was observed in the second and third stages outdoors, there was higher humor production indoors in the fourth stage than outdoors. In addition, while the highest humor production was in the second stage, the lowest in the fourth stage was in the third stage. Findings of the study related to the humor styles theory of Martin et al., children used positive and negative humor styles more outdoors than indoors. While the children mostly preferred participatory humor, one of the positive humor styles, they preferred less self-enhancing humor indoors and outdoors. While the children preferred the aggressive humor the most among the negative humor styles indoors and outdoors, they preferred the less self-destructive humor style. In addition, according to the study's findings, children did not use offensive humor to harm others and play. At this stage, we can suggest a new style for offensive humor in early childhood.