Denizli Merkez ilçelerinde görev yapan öğretmenlerin çocuk cinsel istismarı ile ilgili bilgi durumları ve istismarı bildirmeye yönelik tutum ve davranışlarının incelenmesi

Abstract

Cinsel istismar "çocuğun tam olarak kavrayamadığı, bilgilendirilmiş onamını veremediği, gelişimsel olarak hazır olmadığı, yasaları ve sosyal tabuları ihlal eden cinsel davranışlara maruz kalması" olarak tanımlanmaktadır. Okullar, çocukların ve ailelerin yaşamlarında merkezi bir rol almaktadır. Bu nedenle, okullarda çalışan öğretmenlerin kilit rolü bulunmaktadır. Bu çalışma, öğretmenlerin çocuk cinsel istismarı ile ilgili bilgi düzeyleri, davranışları ve çocuk cinsel istismarını bildirimine yönelik tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Denizli ilinin Pamukkale ve Merkezefendi ilçelerindeki okullarda görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak 60 soruluk anket formu uygulanmıştır. Tutum için 13 maddelik "Öğretmenlerin Çocuk Cinsel İstismarını Bildirmeye Yönelik Tutumları Ölçeği" kullanılmıştır. Tanımlayıcı istatistikler, sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, ortanca, çeyrekler arası fark ile verilmiş; ölçümsel değişkenlerin karşılaştırılması Mann Whitney U veya Kruskall Wallis Testleri, kategorik değişkenler için Ki kare testi uygulanmıştır. Öğretmenlerin çocuk cinsel istismarı bilgi durumları ve bildirim yapma durumlarını etkileyen faktörleri belirlemek için lojistik regresyon analizi, öğretmenlerin çocuk cinsel istismarını bildirmeye yönelik tutumlarını etkileyen faktörleri belirlemek içinse lineer regresyon analizi kullanılmıştır. Öğretmenlerin %16,9'u daha önce çocuk cinsel istismarıyla karşılaşmış olup; %64,4'ü bir öğrencinin uğradığı cinsel istismarı bildirmiştir. Bilgi düzeyi için yapılan regresyon analizine göre; kadın öğretmenlerin, rehber öğretmenlerinin ve çocuk cinsel istismarı bilgi düzeyinin yeterli olduğunu düşünenlerin, bilgi düzeylerinin daha yüksek olduğu saptanmıştır. Tutum için yapılan regresyon analizine göre; çocuk cinsel istismarını bildirmeye yönelik tutumları puanı mezuniyet sonrası eğitim alanlarda ve çocuk cinsel istismar bildirim zorunluluğunu bilenlerde yüksek bulunmuştur. Bildirim yapma durumu için yapılan regresyon analizine göre; kadınlarda, çocuğu olmayan/ 1 ya da 2 çocuğu olanlarda, meslekte 11-20 yıldır çalışanlarda ve karşılaştıkları çocuk cinsel istismarı olgusuna yeterli müdahalede bulunduklarını düşünenlerde daha yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak bu araştırmada kadın olmak, rehberlik öğretmeni olmak ve çocuk cinsel istismarı bilgi düzeyinin yeterli olduğunu düşünmek çocuk cinsel istismarı bilgi düzeyini arttıran faktörler olarak bulunmuştur. Çocuk cinsel istismarını bildirmeye yönelik tutumlarında hizmet içi eğitim alan öğretmenlerin ve çocuk cinsel istismarı bildiriminin zorunlu olduğunu bilenlerin olumlu tutum düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Bildirim yapma durumunda ise kadınların, daha düşük sayıda çocuk sahibi olanların, meslekte 11-20 yıldır çalışanların ve karşılaştıkları çocuk cinsel istismarı olgularına yeterli müdahalede bulunduklarını düşünenlerin daha fazla bildirim yaptıkları görülmüştür.

Sexual abuse is defined as "exposure to sexual behaviors that the child cannot fully comprehend, cannot give informed consent, is not developmentally ready for, and violates laws and social taboos". Schools play a central role in the lives of children and families. Therefore, teachers working in schools have a key role. This study aimed to examine teachers' level of knowledge about child sexual abuse, their behaviors and their attitudes towards reporting child sexual abuse. The population of the study consists of teachers working in schools in Pamukkale and Merkezefendi districts of Denizli province. A 60-question questionnaire was used as a data collection tool. The 13-item "Teachers' Attitudes Toward Reporting Child Sexual Abuse Scale" was used for attitude. Descriptive statistics were given with number, percentage, mean, standard deviation, median, difference between quartiles; Mann Whitney U or Kruskall Wallis Tests were applied for comparisons of measurable variables and Chi-square test was applied for categorical variables. Logistic regression analysis was used to determine the factors affecting teachers' knowledge and reporting of child sexual abuse, and linear regression analysis was used to determine the factors affecting teachers' attitudes towards reporting child sexual abuse. 16.9% of the teachers had previously encountered child sexual abuse, and 64.4% reported the sexual abuse of a student. According to the regression analysis for knowledge level, it was found that the knowledge level of female teachers, counselors and those who thought that their knowledge of child sexual abuse was adequate was higher.According to the regression analysis for attitude, the attitudes towards reporting child sexual abuse score was higher in those who received post-graduate education and those who knew the obligation to report child sexual abuse. According to the regression analysis for reporting status, it was found to be higher in females, those who did not have children/ had 1 or 2 children, those who had been working in the profession for 11-20 years, and those who thought that they intervened adequately in the case of child sexual abuse they encountered. As a result, in this study, being a woman, being a guidance counselor and thinking that the level of knowledge about child sexual abuse is sufficient were found to be factors that increased the level of knowledge about child sexual abuse. In their attitudes towards reporting child sexual abuse, the positive attitudes of teachers who received in-service training and those who knew that reporting child sexual abuse was mandatory were found to be higher. In the case of reporting, it was observed that women, those who had a lower number of children, those who had been working in the profession for 11-20 years and those who thought that they intervened adequately in cases of child sexual abuse were more likely to report.