Sağlıklı ve diz osteoartritli bireylerde treadmill ve tartan pistte yürüme sonrası femoral kıkırdak kalınlığının değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, sağlıklı bireylerde ve diz osteoartiritli (OA) hastalarda treadmill ve tartan zeminde yürüme sonrası akut femoral kıkırdak kalınlığı değişimini ölçmek ve sağlıklı bireyler ile diz OA’lı hastalar arasında kıkırdak kalınlığı değişimi açısından fark olup olmadığını karşılaştırmaktır. Pamukkale Üniversitesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Polikliniği’ne başvuran, Amerikan Romatoloji Derneği (ACR) kriterlerine göre diz OA tanısı konulan ve Kellgren Lawrence evreleme kriterlerine göre evre 1-2 olan 40 yaş üstü 30 hasta ile yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş 30 sağlıklı birey çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan hastaların sosyodemografik özellikleri ve ayrıntılı öyküsü sorgulanarak kaydedildi. Tüm hastaların fizik muayeneleri ayrıntılı olarak yapıldıktan sonra kilosu ve boyu ölçülerek, vücut kitle indeksleri (VKİ) hesaplandı. Katılımcıların fiziksel aktivite seviyeleri Dünya Sağlık Örgütü'nün Küresel Fiziksel Aktivite Anketi (GPAQ) temel alınarak belirlendi. Sağlıklı bireylerin ve diz OA’lı hastaların hepsinin tüm yükleme koşullarını (treadmill ve tartan zeminde 30 dk yürüme) tamamladığı tekrarlanan ölçümler tasarımı kullanıldı. Bunun için sağlıklı bireylere ve diz OA hastalarına önce treadmill, bir hafta ara sonrası tartan zemin yürüyüşü yaptırıldı. Yürüme öncesi ve hemen sonrası femoral kıkırdak kalınlığı portable ultrasonografi (USG) (Clarius L7 HD Linear Scanner) ile ölçüldü. Yükleme sonrası tüm USG prosedürleri, katılımcıların dominant bacak dizlerinden, yükleme koşulunun ardından 5 dk içinde elde edildi. Çalışma sonucunda, sağlıklı bireylerde hem treadmill hem de tartan pistte yürüme sonrası yürüme öncesine göre medial femoral kondil, interkondiler ve lateral femoral kondil kıkırdak kalınlığı istatistiksel olarak anlamlı derecede azalmış (p<0,001); treadmill yürüyüşü sonrası olan bu azalma tartan pist yürüyüşü sonrasına göre istatistiksel olarak daha fazla saptanmıştır (p<0,001). Diz OA’lı hastalarda hem treadmill hem de tartan pistte yürüme sonrası yürüme öncesine göre medial femoral kondil, interkondiler ve lateral femoral kondil kıkırdak kalınlığı istatistiksel olarak anlamlı derecede azalmıştır (p<0,001). Diz OA’lı hastalarda treadmill yürüyüşü sonrası sadece medial femoral kondil kıkırdak kalınlığındaki azalma, tartan pist yürüyüşü sonrası oluşan azalmaya göre istatistiksel olarak daha fazla saptanmıştır (p<0,05). Hem treadmill hem de tartan pist yürüyüşü sonrası sağlıklı bireylerde diz OA’lı hastalara göre medial femoral kondil, interkondiler ve lateral femoral kondil kıkırdak kalınlığında istatistiksel olarak daha fazla azalma saptanmıştır (p<0,001). Sonuç olarak, hem sağlıklı bireylerde hem de diz OA’lı hastalarda treadmill veya tartan pistte yürüme sonrası femoral kıkırdak kalınlığı azalmış olup, yürüme sonrası tartan pistte oluşan azalma treadmillde yürüyüş sonrasına göre sağlıklı bireylerde tüm kompartmanlarda; diz OA’lı hastalarda ise yalnızca medial femoral kondil kıkırdak kalınlığında daha az olmuştur. Tartan pistte yürüyüş treadmill yürüyüşüne göre diz ekleminde daha az kıkırdak kalınlık değişimine neden olmuştur. Bu sonuçların klinik anlamlılığının yorumlanabilmesi için, mekanik yüklenmenin getirdiği femoral kıkırdak kalınlığı azalmasındaki fizyolojik adaptasyon sınırı ile patolojik deformasyon sınırını belirleyecek ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

The aim of this study is to measure femoral cartilage thickness change in healthy individuals and patients with knee osteoarthritis (OA) after treadmill and tartan track walking and to compare whether there is a difference in acute cartilage thickness change between healthy individuals and patients with knee OA. Thirty patients over the age of 40, who were admitted to Pamukkale University Physical Medicine and Rehabilitation Outpatient Clinic, diagnosed with knee OA according to the American College of Rheumatology (ACR) criteria, and had stage 1-2 according to Kellgren- Lawrence staging criteria and 30 healthy individuals matched for age and gender were included in the study. The sociodemographic characteristics and detailed medical history of the participants included in the study were questioned and recorded. Upon detailed physical examination of all participants, their body mass index (BMI) was calculated by measuring their weight and height. Participants' physical activity levels were determined based on the World Health Organization's Global Physical Activity Questionnaire (GPAQ). A repeated measures design was used in which healthy individuals and patients with knee OA all completed all loading conditions (30 min. walking on a treadmill and tartan track). Therefore, both healthy individuals and patients with knee OA initially underwent treadmill walking, followed by tartan track walking one week later. Femoral cartilage thickness was measured by portable ultrasonography (USG) (Clarius L7 HD Linear Scanner) before and immediately after walking. All post-loading USG procedures were acquired within 5 minutes of the loading condition. The study findings indicated a statistically significant decrease in the medial femoral condyle, intercondylar and lateral femoral condyle cartilage thickness after both treadmill and tartan track walking when compared to the prewalking measurements in healthy individuals (p<0.001); this decrease after treadmill walking was found to be statistically higher than after tartan track walking (p<0.001). After walking on both the treadmill and tartan track, there was a statistically significant decrease in the medial femoral condyle, intercondylar and lateral femoral condyle cartilage thickness compared to pre-walking measurements in patients with knee OA (p<0.001). In patients with knee OA, the decrease in only the medial femoral condyle cartilage thickness after treadmill walking was found to be statistically higher than the decrease after tartan track walking (p<0.05). After both treadmill and tartan track walking, a statistically higher decrease in the medial femoral condyle, intercondylar and lateral femoral condyle cartilage thickness was found in healthy individuals compared to patients with knee OA (p<0.001). In conclusion, femoral cartilage thickness decreased after both treadmill and tartan track walking in both healthy individuals and patients with knee OA, with the reduction in all compartments being less pronounced in healthy individuals and limited to the medial femoral condyle in patients with knee OA after tartan track walking compared to treadmill walking. Tartan track walking caused less cartilage thickness change in the knee joint compared to treadmill walking. In order to interpret the clinical significance of these results, further studies are needed to determine the threshold of physiologic adaptation and the threshold of pathologic deformation in femoral cartilage thickness reduction caused