Zor hava yolunu öngörmede ultrasonografi kullanımı

Abstract

Genel anestezi sırasında hava yolu güvenliği için en önemli uygulama endotrakeal entübasyondur. Beklenmedik zor hava yolu, morbidite ve mortaliteye neden olabileceğinden anesteziyologlar için büyük bir endişe sebebidir. Günümüzde zor laringoskopi ve zor entübasyon oranının %1,5-13, zor maske ventilasyon oranının yaklaşık %1,4 seviyesinde olduğu görülmektedir. Ultrasonografi; güvenli, hızlı, tekrarlanabilir, taşınabilir olması ve gerçek zamanlı dinamik görüntüler sağlaması nedeniyle hava yolu değerlendirmesi için umut verici bir araçtır. Biz çalışmamızda ultrasonografi ölçümlerinin tek başına veya rutin tarama testleri ile birlikte kullanımının zor hava yolu öngörüsünde anlamlı olup olmadığını bulmayı amaçladık. Etik kurul onayı alındıktan sonra genel anestezi altında elektif ameliyat planlanan 18 yaş üstü erişkin, ASA I-IV fiziksel durumunda 66 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların rutin hava yolu muayenesi yapıldı takiben ultrasonografi ile epiglot-cilt arası mesafe, hyoid kemik-cilt arası mesafe, nötral pozisyonda hyomental mesafe, dil taban kalınlığı ölçümleri yapıldı. Havayolu tarama testleri ve ultrasonografi ölçümleri sonrası maske ventilasyonu, endotrakeal entübasyon yapılıp Cormack-Lehane Skoru ve Maske Ventilasyon Skoru kaydedildi. Ultrasonografi ölçümlerinden epiglot-cilt arası mesafe, hyoid kemit-cilt arası mesafe ve dil taban kalınlığı zor hava yolu öngörüsünde istatistiksel olarak anlamlıdır. Rutin tarama testleri ve ultrasonografik ölçümler arasında korelasyonun istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak; rutin tarama testleri zor hava yolu öngörüsünde yeterli değildir. Ultrasonografik ölçümler zor hava yolu öngörüsünde yararlıdır. Rutin tarama testleri ile ultrasonografik ölçümlerin birlikte kullanımı bu testlerin güvenilirliğini arttırmaktadır.

During general anesthesia, endotracheal intubation is the most crucial procedure for airway safety. The unexpected difficult airway is a major concern for anesthesiologists as it can lead to morbidity and mortality. Today, the rate of difficult laryngoscopy and difficult intubation is observed to be approximately 1.5-13%, and the rate of difficult mask ventilation is around 1.4%. Ultrasonography is a promising tool for airway assessment due to its safety, speed, repeatability, portability, and real-time dynamic imaging. In our study, we aimed to determine whether ultrasonographic measurements, used alone or in combination with routine screening tests, are significant in predicting difficult airways. After obtaining ethical approval, 66 adult patients aged 18 and older with ASA physical status I-IV, scheduled for elective surgery under general anesthesia, were included in the study. After routine airway examination, ultrasonographic measurements of epiglottis-skin distance, hyoid bone-skin distance, neutral position hyomental distance, and tongue base thickness were performed. After airway screening tests and ultrasonographic measurements, mask ventilation and endotracheal intubation were performed, and Cormack-Lehane Score and Mask Ventilation Score were recorded. Among the ultrasonographic measurements, epiglottis-skin distance, hyoid bone-skin distance, and tongue base thickness are statistically significant in predicting difficult airways. A statistically significant correlation was found between routine screening tests and ultrasonographic measurements. In conclusion, routine screening tests are insufficient in predicting difficult airways. Ultrasonographic measurements are useful in predicting difficult airways. The combination of routine screening tests and ultrasonographic measurements enhances the reliability of these tests.