Evlilik uyumunu yordamada iletişim becerileri ve koşulsuz kendini kabul

Abstract

Bu araştırma, evli çiftlerin sahip oldukları evlilik uyumunu yordamada iletişim becerileri düzeyi ve koşulsuz kendini kabul düzeyinin rolünü incelemektedir. Araştırmanın modeli ilişkisel tarama modelidir. Araştırma grubunu kartopu yöntemi ile oluşturmak amaçlanmıştır. Örneklem olarak toplam 448 katılımcı ile çalışılmıştır. Bu katılımcılardan 332'sini kadınlar, 116'sını erkekler oluşturmaktadır. Araştırma verileri Kişisel Bilgi Formu, Etkili İletişim Becerileri Ölçeği, Yakın İlişkilerde Algılanan Uyum Ölçeği ve Koşulsuz Kendini Kabul Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular, öncelikle değişkenlerin demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını inceleyebilmek için t-test, tek faktörlü varyans analizi (ANOVA) fark tespit edilen değişkenlerde de Post-Hoc testleri kullanılmıştır. Ardından evlilik uyumunun iletişim becerisi düzeyi ve koşulsuz kendini kabul düzeyi ile ilişkisini inceleyebilmek için basit ve çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Toplanan bulgular incelendiğinde evlilik uyumu cinsiyet değişkenine göre farklılıklar gösterirken, evlilik süresi, yaş, gelir düzeyi, çocuk sayısı ve eğitim düzeyi değişkenlerinde farklılık göstermeyen sonuçlara ulaşılmıştır. İletişim değişkeni incelendiğinde de çocuk sayısının farklılık gösterdiği görülürken, cinsiyet, evlilik süresi, yaş, gelir düzeyi ve eğitim düzeyinde farklılıklar ortaya çıkmamıştır. Son olarak koşulsuz kendini kabul değişkeni ile demografik değişkenler incelendiğinde, evlilik süresi ve yaşa göre farklılıklar tespit edilirken cinsiyet, gelir düzeyi, çocuk sayısı ve eğitim durumuna göre farklılaşma bulunmamıştır. Evlilik uyumu kavramının diğer değişkenler ile ilişkisini ele almak için yapılan regresyon analizinin sonucunda, evlilik uyumu ile iletişim becerileri arasında düşük düzeyde anlamlı pozitif yönlü bir ilişki tespit edilirken, koşulsuz kendini kabul ile arasında düşük düzeyde negatif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir. Araştırmanın sonuçları literatürde yapılan diğer çalışmalar ile tutarlılık göstermiştir. Alan yazında çıkan sonuçlar ile yapılan çalışmanın bulguları birlikte değerlendirilerek tartışılmıştır. Araştırmanın internet üzerinden kişinin isteğine bağlı olarak bulgu toplaması nedeniyle, düşük gelir grubu, orta yaş grubu ve sosyo-demografik olarak düşük seviyedeki katılımcılara ulaşılamadığı düşünülmektedir. Bu sebeple çalışmanın örneklemi açısından farklı çalışmalar yapılarak, sonuçların karşılaştırılabileceği önerilmiştir. Son olarak koşulsuz kendini kabul kavramı ile ilgili toplumsal bilgi eksikliği olduğu düşünülmektedir. Bu konuda ekstra bilgi verici uygulamalar yapılabileceği önerilmiştir.

This study examines the role of communication skills level and unconditional self-acceptance level in predicting marital adjustment of married couples. The research model is relational survey model. It was aimed to form the research group with the snowball method. A total of 448 participants were studied as a sample. Of these participants, 332 were women and 116 were men. Data were collected through Personal Information Form, Effective Communication Skills Scale, Perceived Adjustment in Close Relationships Scale and Unconditional Self-Acceptance Scale. The findings obtained in the study were firstly analyzed by using t-test, one-factor analysis of variance (ANOVA) and post-hoc tests for the variables that were found to differ according to demographic variables. Then, simple and multiple regression analyses were used to examine the relationship between marital adjustment and the level of communication skills and unconditional self-acceptance. When the collected findings were examined, marital adjustment showed differences according to the gender variable, while no differences were found in the variables of marriage duration, age, income level, number of children and education level. When the communication variable was analyzed, it was seen that the number of children showed differences, while no differences were found in gender, marriage duration, age, income level and education level. Finally, when the unconditional self-acceptance variable and demographic variables were examined, differences were found according to the duration of marriage and age, while no differences were found according to gender, income level, number of children and education level. As a result of the regression analysis conducted to address the relationship between the concept of marital adjustment and other variables, a low level significant positive relationship was found between marital adjustment and communication skills, while a low-level negative relationship was found between marital adjustment and unconditional self-acceptance. The results of the study were consistent with other studies in the literature. The results in the literature and the findings of the study were evaluated and discussed together. It is thought that low-income group, middle-age group and socio-demographically low-level participants could not be reached due to the fact that the study collected findings on the internet at the request of the person. For this reason, it was suggested that different studies could be conducted in terms of the sample of the study and the results could be compared. Finally, it is thought that there is a lack of social knowledge about the concept of unconditional self-acceptance. It is suggested that extra informative applications can be made in this regard.