Çocuklarda multisistem enflamatuvar sendromu (mis-c) hastalarında serum tenascin-c ve osteopontin düzeylerinin değerlendirilmesi: kardiyak tutulumun öngörülmesi ve progresyon ile ilişkisi

Abstract

COVID-19 enfeksiyonu sonrasında gelişen Multisistem Enflamatuvar Sendromu (MIS-C), çocuklarda ciddi kardiyak ve sistemik inflamasyon belirtileri ile ortaya çıkan, yeni tanımlanmış bir sendromdur. Bu hastalığın patofizyolojisinin anlaşılması, özellikle hastalık şiddeti ve kardiyak tutulum ile ilişkili biyobelirteçlerin değerlendirilmesi önem arz etmektedir. Bu çalışmanın amacı; MIS-C hastalarında serum Tenascin-C (TNC) ve Osteopontin (OPN) düzeylerinin değerlendirilmesi, bu belirteçlerin hastalığın şiddeti ve kardiyak tutulumu öngörmedeki rollerini, tanı ve tedavi süreçlerine etkilerini araştırmaktır. Çalışmaya, MIS-C tanısı konmuş 56 hasta ve 20 sağlıklı kontrol dahil edildi. Hastalar hafif-orta MISC ve ağır MIS-C olarak ve ayrıca kardiyak tutulumu olan ve olmayan olarak gruplara ayrıldı. Hastaların demografik özellikleri, antropometrik ölçümleri, vital bulguları, klinik semptom ve bulguları, sistematik tutulumları değerlendirildi. Hemogram, biyokimya, koagülasyon ve kardiyak parametreleri; serum TNC ve OPN düzeyleri ölçüldü. Elektrokardiyografik ve ekokardiyografik incelemeleri yapıldı. Ağır MIS-C grubunda ateş süresinin daha uzun olduğu, oral mukoza değişiklikleri, solunum sıkıntısı ve hipotansiyonun hafif-orta gruba göre daha sık görüldüğü (p<0,05) ve kardiyak tutulumu olan hastalarda ateş süresinin daha uzun, konjonktivitin daha sık, lenfadenopatinin az sıklıkta olduğu (p<0,05) tespit edilmiştir. En sık sistem tutulumunun hematolojik sistem olduğu, ağır MIS-C grubunda dermatolojik ve kardiyak tutulumun daha yaygın olduğu görülmüştür (p<0,05). Hemogram parametrelerinde trombositopeni ve lenfopeninin ağır grupta daha sık olduğu (p<0,05), biyokimya parametrelerinde ise AST ve lipaz değerlerinin yüksek, Na’nın düşük olduğu (p<0,05), hiponatremi ve hipoalbumineminin ağır grupta daha sık görüldüğü (p<0,05) saptanmıştır. Ağır grupta prokalsitonin daha yüksek bulunmuştur (p=0,01). Kardiyak parametrelerde NT Pro-BNP, troponin ve CK-MB değerlerinin hem ağır grupta hem de kardiyak tutulumu olan hastalarda anlamlı olarak yüksek olduğu (p<0,05) tespit edilmiştir. TNC ve OPN değerleri MIS-C grubunda kontrol grubuna göre ve kardiyak tutulumu olan grupta olmayan gruba göre yüksek olmasına rağmen; anlamlı fark saptanmamıştır (p>0,05). Ancak ağır MIS-C grubunda TNC seviyeleri hafif-orta gruba göre anlamlı olarak yüksek olarak görülmüştür (p<0,05). ROC analizinde, TNC'nin 1290,37 ng/L kesim değerinde ağır hastaları ayırt etmede %61,5 duyarlı ve %76,7 seçici olduğu görüldü. Altıncı ay değerlendirmede EKO bulguları devam edenler ile etmeyenlerin 6.aydaki TNC ve OPN değerleri benzerdi (p>0,05). Sonuç olarak, çalışmamızda serum Tenascin-C düzeylerinin hastalık şiddeti ile anlamlı bir ilişki gösterdiği ve hastalığın prognozunu değerlendirmede potansiyel bir biyobelirteç olarak kullanılabileceği bulunmuştur. Tenascin-C’nin; kritik enflamatuvar hastalıklarda diğer enflamatuvar biyobelirteçler ile birlikte değerlendirilmesi, klinik karar süreçlerine yardımcı olabilecek bir yol gösterici olabilir.

Multisystem Inflammatory Syndrome in Children (MIS-C), which emerges following COVID-19 infection, is a newly identified syndrome characterized by severe cardiac and systemic inflammatory symptoms in children. Understanding the pathophysiology of this disease, particularly the evaluation of biomarkers associated with disease severity and cardiac involvement, is crucial. The aim of this study is to assess serum Tenascin-C (TNC) and Osteopontin (OPN) levels in MIS-C patients, and to investigate the role of these biomarkers in predicting disease severity and cardiac involvement, as well as their impact on diagnostic and therapeutic processes. The study included 56 MIS-C patients and 20 healthy controls. Patients were divided into mild-moderate MIS-C and severe MIS-C groups, as well as those with and without cardiac involvement. Demographic characteristics, anthropometric measurements, vital signs, clinical symptoms, and system involvement were evaluated. Hemogram, biochemical, coagulation, and cardiac parameters were measured, along with serum TNC and OPN levels. Electrocardiographic (ECG) and echocardiographic (ECHO) assessments were also performed. In this study, it was found that patients in the severe MIS-C group had a longer duration of fever, and oral mucosal changes, respiratory distress, and hypotension were more frequently observed compared to the mild-moderate group (p<0.05). Among patients with cardiac involvement, fever duration was longer, conjunctivitis was more frequent, and lymphadenopathy was less common (p<0.05). The most frequently involved system was the hematologic system, and dermatologic and cardiac involvement were more prevalent in the severe MIS-C group (p<0.05). Among hemogram parameters, thrombocytopenia and lymphopenia were more common in the severe group (p<0.05), while biochemical findings showed elevated AST and lipase levels, decreased sodium levels (p<0.05), and more frequent occurrences of hyponatremia and hypoalbuminemia in the severe group (p<0.05). Procalcitonin levels were higher in the severe group (p=0.01). Cardiac parameters, including NT-proBNP, troponin, and CK-MB, were significantly higher in both the severe group and in patients with cardiac involvement (p<0.05). Although TNC and OPN levels were higher in the MIS-C group compared to the control group, and in the group with cardiac involvement compared to the group without cardiac involvement, no significant difference was found (p>0.05). However, TNC levels were significantly higher in the severe MIS-C group compared to the mild-moderate group (p<0.05). ROC analysis revealed that at a cutoff value of 1290.37 ng/L, TNC could distinguish severe cases with 61.5% sensitivity and 76.7% specificity. In conclusion, our study found that serum Tenascin-C levels were significantly associated with disease severity and could potentially serve as a biomarker for evaluating disease prognosis. Tenascin-C, when assessed alongside other inflammatory biomarkers in critical inflammatory diseases, may serve as a valuable tool to aid clinical decision-making.