Okul Öncesi Eğitimde Anadolu Masal Anlatıcılığının Kullanılmasına İlişkin Öğretmen Görüşleri

Abstract

Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü ve UNESCO Türkiye Milli Komisyonu iş birliği ile 2019 yılında başlatılan Anadolu Masalları Projesi kapsamında, okul öncesi öğretmenlerinin de katıldığı Anadolu Masal Anlatıcılığı hizmet içi eğitim kursu düzenlenmiştir. Bu araştırmanın amacı, Anadolu masal anlatıcılığı uygulamalarının okul öncesi eğitimine katkısını ve sınırlılıklarını öğretmen görüşlerine göre incelemektir. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışmasına göre yürütülmüştür. Araştırmada, durum çalışması desenlerinden, bütüncül tek durum deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Denizli ili ve ilçelerinde görev yapmakta olan Anadolu masal anlatıcılığı eğitimi almış 20 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın verileri üzerinde içerik analizi yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda; öğretmen görüşlerine göre, Anadolu masal anlatıcılığının, özelikle yaşanılan coğrafyadaki kültürel özellikleri tanıtmada, kavramları ve değerleri öğrenciye kazandırmada yararlı olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte Anadolu masal anlatıcılığı etkinliğinin, Türkçe etkinliği, görsel sanat ekinliği ve drama etkinlikleri ile kolaylıkla bütünleştirilebildiği böylece okul öncesi eğitim programının hedeflediği öğrencinin dil gelişiminde, sosyal duygusal gelişiminde, bilişsel gelişimi ve motor gelişiminde öğretmen görüşlerine göre etkili olduğu ortaya çıkmıştır. Masalın merak uyandırıcı özelliği ve öğrencilerle göz teması kurmayı kolaylaştırmasının sınıf yönetimine de katkısı olduğu belirlenmiştir. Ayrıca derlenen Anadolu masallarının sayısının azlığı, her kazanıma ve yaş seviyesine uygun derlenen Anadolu masalının bulunmamasının Anadolu masal anlatıcılığı uygulamasını sınırlandırdığı sonucuna da ulaşılmıştır.