Kemalist rejimin iç düşman tahayyülünün sosyo-tarihsel analizi

Abstract

Bu çalışma, tarihsel sosyolojinin yörüngesinde Erken dönem Cumhuriyet Türkiyesi’ni (1922- 1938) irdelemektedir. Doküman analizi çerçevesinde yorumsamacı sosyolojik bir perspektife yaslanan çalışma, Carl Schmitt’in teorik kavramsallaştırmaları ışığında Kemalist rejimin iç evrenine içkin çözümlemelere odaklanmaktadır. Bilhassa rejimin devrimci politik tahayyülünü yadsıyan iç düşman kategorilerini odağına alan çalışma, Cumhuriyet’in kuruluş momentine ilişkin alternatif analizlere yönelmektedir.

This study examines the early republican Turkey (1922-1938) in the orbit of historical sociology. The study, which is based on an hermeneutic sociological perspective within the framework of document analysis, focuses on analyzes immanent to the Kemalist regime in the light of Carl Schmitt’s theoretical conceptualizations. Especially focusing on the internal hostile categories that that deny the revolutionary political imagination of the regime the study focuses on alternative analyzes regarding the founding moment the Republic.