Teacher Experiences Regarding the Use of the Baglama as an Accompaniment Instrument in Secondary School Music Lessons (the Case of Antalya Province)

Abstract

Bu çalışmanın amacı, ortaöğretim müzik derslerinde eşlik çalgısı olarak bağlamanın kullanımına yönelik öğretmen deneyimlerini ve bu çalgının eğitim süreçlerindeki etkilerini incelemektir. Bağlamanın Türk halk müziği içerisindeki önemi göz önüne alınarak, bu çalgının müzik eğitimindeki yeri ve işlevselliği üzerine detaylı bir analiz yapılmıştır. Araştırma, nitel bir yaklaşımla fenomenoloji deseni kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Antalya ilinde Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlı ortaöğretim kurumlarında görev yapan müzik öğretmenleri oluşturmaktadır. Amaçlı örnekleme yöntemlerinden kartopu örnekleme yöntemi ile seçilen 22 müzik öğretmeni, çalışmanın örneklemini oluşturmuştur. Veriler, yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Katılımcılardan elde edilen veriler, nitel veri analizi tekniklerinden içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiş, elde edilen bulgular mantıksal çerçevede temalandırılmıştır. Temalar, kodlama süreci sonrasında öğretmen görüşlerinden elde edilen önemli başlıklar üzerinden belirlenmiştir. Araştırma sonuçları, bağlamanın ortaöğretim müzik derslerinde kullanımının, türküler ve makam öğretimi, değerler eğitimi, toplu icralar ve bireysel çalışmalarda önemli katkılar sağladığını göstermiştir. Katılımcılar, bağlamanın öğrencilerin derse olan ilgisini artırdığını ve bu çalgının kültürel mirasın aktarımında önemli bir araç olduğunu ifade etmiştir. Bununla birlikte, bağlamanın yapısal özellikleri, öğrencilerin çalma süreçlerini zorlaştırabilmekte ve modern müzik türlerine entegrasyonunda bazı sınırlılıklar yaratabilmektedir. Anahtar kelimeler: Bağlama, ortaöğretim, müzik eğitimi, eşlik çalgısı.

The purpose of this study is to examine teachers' experiences regarding the use of the bağlama as an accompanying instrument in secondary school music lessons and the effects of this instrument on educational processes. Considering the importance of the bağlama in Turkish folk music, a detailed analysis was made on the place and functionality of this instrument in music education. The research was carried out using a qualitative approach using a phenomenological design. The universe of the research consists of music teachers working in secondary schools affiliated to the Ministry of National Education in Antalya. 22 music teachers selected by snowball sampling method, one of the purposeful sampling methods, constituted the sample of the study. Data were collected using a semi-structured interview form and face-to-face interview method. Data obtained from participants were analyzed using content analysis, a qualitative data analysis technique, and the findings were themed within a logical framework. Themes were determined based on important headings obtained from teacher opinions after the coding process. The research results showed that the use of the bağlama in secondary school music lessons made significant contributions to the teaching of folk songs and modes, values education, group performances and individual studies. The participants stated that the bağlama increased the interest of the students in the lesson and that this instrument was an important tool in the transmission of cultural heritage. However, the structural features of the bağlama can make the playing process of the students difficult and create some limitations in its integration with modern music genres. Keywords: Bağlama, secondary education, music education, accompaniment instrument.