Akut Koroner Sendrom hastalarının klinik özellikleri ile Koroner girişim sonuçlarının değerlendirilmesi

Abstract

Aims: In this study, we aimed to define coronary risk factors, clinical characteristics, treatment strategies and cardiyovascular complications such as mortality and new coronary events (NCE) at 1 year follow up in patients with Acute Coronary Syndrome (ACS). Methods: 263 patients were divided 3 groups: ST Elevation Myocardial Infarction (MI) (STEMI, n=101), Non-ST Elevation MI (NSTEMI, n=78), Unstable Angina Pectoris (USAP, n=84). Demographic, clinical, biochemical, echocardiographic and angiographic data were evaluated in the 3 groups. At 1-year follow up, the incidence of death and NCE (as early (<1 month) and late (>1 month)) and their independent predictors were evaluated. Results: Patients of NSTEMI group were significantly older and had more previous history of MI/Percutanous Coronary Intervention (PCI)/Coronary Artery Bypass Surgery (CABG) and Chronic Kidney Failure (CRF). Fasting Blood Glucose (FBG) and serum low-density lipoprotein (LDL-C) levels were significantly higher in STEMI group. Left ventricular Ejection Fraction (EF) in STEMI and NSTEMI group was significantly lower than the USAP group but it was not significantly different (EF 44%, 45% and 51%; p> 0.05). Multivessel Coronary Artery Disease (?3) was found 55.1% in NSTEMI, 37.6% in STEMI and 32.1% in USAP group (p=0,001). At 1 year follow-up the overall mortality rate was 13.3% (n=35); early mortality was 8.4% (n=22) and late mortality was 4.9% (n=13) and there was no significantly difference between groups. At 1 year follow-up, NCE was observed in 11 patients (4.2%). Total mortality and NCE rate was 17,5% (n=46) at 1 year follow-up. The independent predictors of NCE and mortality were found left ventricular EF, cardiogenic shock, systolic blood pressure, heart rate and the number of coronary artery lesions. Conclusions: The results of our study were found similar with the literatüre. Risk stratification and early PCI are still important to prevent NCE and mortality in the patients with ACS.

Amaç: Bu çalışmada, Akut Koroner Sendromlu (AKS) hastalarda koroner risk faktörleri, klinik özellikler ve tedavi stratejileri ile birlikte bir yıllık izlemde gelişen Yeni Koroner Olay (YKO)ve ölüm başta olmak üzere kardiyovasküler komplikasyonların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: AKS tanılı 263 hasta 3 gruba ayrıldı: ST Elevasyonlu Miyokard İnfarktüsü (MI) (STEMI, n=101), ST Elevasyonsuz MI (NSTEMI, n=78), Kararsız Anjinalı Hastalar (USAP, n=84). Hasta gruplarında demografik, klinik, biyokimyasal, ekokardiyografik ve anjiyografik veriler karşılaştırıldı. Hastalarda erken (<1 ay) ve geç (>1 ay) dönem olmak üzere 1 yıllık izlemde gelişen ölüm ve YKO sıklığı ile bağımsız belirleyicileri değerlendirildi. Bulgular: NSTEMI grubu hastalar, anlamlı olarak daha yaşlı idi ve geçirilmiş MI/Perkütan Koroner Girişim (PKG)/Koroner Arter Bypas Greft Cerrahisi (KABG) öyküsü ile Kronik Böbrek Yetmezliği (KBY) bu grupta daha fazlaydı. Açlık Kan Şekeri (AKŞ) ve serum Düşük Dansiteli Lipoprotein (LDL-K) düzeyleri anlamlı olarak STEMI grubunda daha yüksekti. Sol ventrikül Ejeksiyon Fraksiyonu (EF), STEMI ve NSTEMI gruplarında, USAP grubuna göre, anlamlı olarak düşük olup benzerdi (sırasıyla EF %44, %45 ve %51; p>0,05). Çok damar (?3) hastalığı olan hasta sayısı, anlamlı olarak sırasıyla en çok NSTEMI’da (%55,1), STEMI’da (%37,6) ve USAP grubunda (%32,1) olduğu saptandı (p=0,00). Hastaların 1 yıllık takibinde toplam mortalite oranı %13,3 (n=35); erken dönem mortalite %8,4 (n=22) ve geç dönem mortalite ise %4,9 (n=13) idi ve gruplar arasında anlamlı bir fark oluşturmadı. YKO, 1 yıllık takipte 11 hastada (%4,2) gelişti. Toplam 1 yıllık takipte 46 hastada (%17,5) YKO ve mortalite gelişti. Ölüm ve YKO gelişmesinin bağımsız belirleyicilerinin sol ventrikül EF, kardiyojenik şok, sistolik kan basıncı, kalp hızı ve lezyonlu koroner damar sayısı, olduğu saptandı. Sonuç: AKS’lu çalışma hastalarının izleminde gelişen YKO ve mortalite oranları ile bağımsız belirleyicileri literatürle uyumludur ve bu hastalarda erken girişimsel müdahale halen önemini korumaktadır.