Türkiye'de 2014 yerel seçimlerinde e-demokrasi uygulamaları

Abstract

E-democracy applications coming up as a solution for representation of liberal democracy are considered as having a function for improving the capacity of the effectiveness of participatory democracy. However, e-democracy applications, are thought having an essential role for implementing participatory democracy, could not be a solution that can meet all expectations. Accessibility of information and communication technologies and literacy of citizens in this regard are an important impact on expectations of increasing participatory democracy with e-democracy applications. This study having an object about how information and communication technologies in Turkey affect the relationship between citizen and state, is aiming to measure the quality of interaction between representatives and citizens in particular in election times. With this aim, the study, examines the quality of communication between citizen and politicians who are metropolitan mayor candidates during the 30 Mart 2014 Local Elections. The results obtained from the study, indicate that applications of e-democracy, in Turkey example, have an impact on a one-way flow of information between politicians to citizens regardless to improving the participatory democracy. This case reveals that e-democracy applications in Turkey hasn't an essential role in implementation of participatory democracy.

Liberal demokrasinin temsil krizine bir çözüm olarak ortaya çıkan e-demokrasi uygulamalarının, katılımcı demokrasinin etkinlik kapasitesini arttırmaya yönelik bir işleve sahip olduğu ileri sürülmektedir. Ancak, katılımcı demokrasinin hayata geçirilmesinde önemli bir rol oynadığı düşünülen e-demokrasi uygulamaları, bu beklentileri karşılama noktasında bir çözüm olamamıştır. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin erişebilirliği ve yurttaşların bu konudaki okuryazarlığı, e-demokrasi uygulamalarının katılımcı demokrasiyi arttırma yolundaki beklentilerde önemli ölçüde etkilemektedir. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin Türkiye'de, devlet-vatandaş ilişkisinde nasıl bir rol oynadığını konu alan bu çalışma, özellikle seçim yarışında, seçmen ile temsilci arasındaki etkileşimin niteliğini ölçmeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla, çalışma, 30 Mart 2014 Yerel Seçimleri'nde, büyükşehir belediye başkanlığına aday olan siyasiler ile seçmenler arasındaki iletişimin niteliğini, Twitter üzerinden incelemektedir. Çalışmanın uygulamasından elde edilen bulgular, e-demokrasi uygulamalarının, Türkiye örneğinde katılımcı demokrasinin işlerlik kazanmasından ziyade siyasilerden seçmenlere tek yönlü bir bilgi akışı olduğunu göstermektedir. Bu durum, Türkiye'de, e-demokrasi uygulamalarının katılımcı demokrasiyi hayata geçirmede önemli bir role sahip olmadığını ortaya koymaktadır.