Birinci basamak hekimlerinin ruh sağlığı ve hastalıklarına yaklaşımlarının değerlendirilmesi

Abstract

Mental disorders are highly prevalent in the general population and associated with low quality of life. Mental disorders in primary care common but under-recognized and are managed suboptimal. In this study, our aim is to assess primary care physicians’ approach to mental disorders and related educational needs. This research was designed cross-sectional and was performed between 15.07.2015-15.08.2015.159 physicians, working at family medicine centres in the city centre of Denizli were invited and 153 physicians (%96) agreed to participate. Data were collected face-to face with a questionnaire designed by the investigators. Physicians stated to believe that 25% of their patients have psychiatric problems but they have only diagnosed 4.6% of them. The most common barrier to diagnosis and treatment of mental disorders mentioned was lack of time. It was observed that physicians have positive attitudes towards mental disorders. 39.7% of physicians reported that they did not use a screening instrument for diagnosing mental disorders. The most frequent assessment instrument used was the Mini- Mental State Exam. In patients with a mental disease diagnosis, 50% of the physician’s prescribed drugs and 25% referred to a psychiatrist. It was noticed that the majority of the physicians believe to be partially sufficient in the management of mental disorders. Education in mental disorders was stated as necessary by 78.8% of them. As a result, education is necessary for primary care physicians to identify and manage patients with mental disorders due to their role as a first contact in the health system.

Ruhsal hastalıklar toplumda sık görülmekte ve düşük yaşam kalitesine neden olmaktadır. Ruhsal hastalıklar birinci basamakta sık görülmelerine karşın tam ve tedavisi yeterince yapılamamaktadır. Bu çalışmanın amacı birinci basamakta çalışan hekimlerin ruhsal hastalıklara olan yaklaşımlarını değerlendirmek ve bu hekimlerin eğitim gereksinimlerini belirlemektir. Çalışmamız kesitsel tanımlayıcı bir çalışma olup 17.07.2015-15.08.2015 tarihleri arasında yapılmıştır. Denizli il merkezindeki ASM’ lerde çalışmakta olan 159 hekim çalışmaya alınmış olup 153 hekim (%96) çalışmaya katılmayı kabul etmiştir. Veriler yüz yüze anket yöntemiyle elde edilmiştir. Çalışmamıza katılan hekimler hastalarının %25’ inde ruhsal hastalık olduğunu düşündüklerini ancak %4,6' sma tanı koyduklarını belirtmiştir. Ruhsal hastalıkların yönetimde hekimlerin çoğunlukla karşılaştıkları engelin zaman yetersizliği olduğu tespit edilmiştir. Hekimlerin ruhsal hastalıklara karşı genelde olumlu tutumlara sahip oldukları görülmüştür. Hekimlerin %39,7’si ruhsal hastalıkları değerlendirmede herhangi bir ölçek kullanmadıklarını belirtmişlerdir. Ölçek kullananların ise en çok mini-mental durum muayenesini kullandıkları saptanmıştır. Hekimler ruhsal hastalık tanısı koydukları hastalarının ortalama %50’ sine ilaç yazdıklarım %25’ ini ise psikiyatriye sevk ettiklerini belirtmişlerdir. Hekimlerin çoğunluğunun ruhsal hastalıkların yönetimi konusunda kendilerini kısmen yeterli buldukları tespit edilmiştir. Hekimlerin %78,8’i ruhsal hastalıklar konusunda eğitim alma gereksinimi duyduklarını belirtmişlerdir. Sonuç olarak birinci basamak, sağlık sisteminin ilk giriş noktası olması sebebiyle hekimlerin ruhsal hastalığı bulunan hastaları atlamaması ve bu hastalara doğru bir yaklaşım sergilemesi için eğitim almaları gerektiği açıktır.