Egzersizin alloxanla diyabet yapılmış farelerde açlık kan şekerleri ve vücut ağırlıkları üzerine etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı egzersizin alloxanla diyabet yapılmış farelerde açlık kan şekerleri ve vücut ağırlıkları üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Gereç ve yöntem: 10 haftalık çalışma kapsamına 40 adet yaklaşık 2'şer aylık ve ortalama 25 gr canlı ağırlığında olan Mus musculus türü fareler (20 erkek, 20 dişi) denek olarak seçilerek 4 grup oluşturulmuştur. Her grupta 5 dişi ve 5 erkek olmak üzere guruplar; kontrol grubu, alloxan ve egzersiz gurubu, sadece egzersiz grubu ve sadece alloxan gurubu şeklinde ayrılmıştır. Çalışmada sadece alloxan gurubu ile alloxan ve egzersiz gruplarına birer hafta arayla her seferinde kilogram başına 200 mgr. olmak üzere % 9'luk çözelti ile alloxan enjeksiyonu intra peritonal olarak yapılmıştır. Egzersiz yaptırılan guruplara haftada 5 gün olmak üzere koşu bandında, ilk hafta günde 5 dakika (85.6 m.) ile başlanarak, her hafta süre 2.5 dakika artırılarak egzersize devam edilmiştir. Canlı ağırlıklar ve açlık kan şekerleri (kuyruk veninden alınan kanla) 2 haftalık periyotlarla ölçülmüştür. Sonuçlar: ilk 6 hafta sonunda gruplar arasında açlık kan şekerleri açısından anlamlı farklılıklar belirlenmemiştir (p-0.05). 8. haftada sadece alloxan alan erkek farelerin diabet olduğu diğer gruplara göre açlık kan şekerlerinin yüksek olduğu gözlenmiştir (p 0.05). 10. hafta sonundaki ölçümlerde sadece alloxan alan erkek ve dişi farelerin grubu ve alloxan ve egzersiz dişi gurubunun diabetik olduğu saptanmıştır (p<0.05). Tartışma: Egzersiz diabete neden olan (Tip 1) alloxana karşı direnci artırmaktadır. Egzersiz guruplarında erkekler, inaktif guruplarda ise dişilerin diabete karşı daha dirençli olduğu saptanmıştır.