Kronik yaygın ağrılı kadınlarda eklem hipermobilitesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma Kronik Yaygın Ağrı'lı (KYA) kadınlarda, Benign Eklem Hipermobilitesi Sendromu'nu (BEHS) araştırmak amacıyla planlandı. Gereç ve yöntem: Çalışmaya yaşları 20 ile 54 yıl arasında değişen, KYA sendromu teşhisi konmuş 60 kadın dahil edildi. Tüm olgular BEHS varlığı için Brighton'un 1998 kriterlerine göre değerlendirildi. Daha sonra, olgular grup I ve II olarak, ikiye ayrıldı. Grup I, BEHS'li olguları içerirken; Grup II, BEHS olmayan olguları içeriyordu. Her iki grupta ağrı şiddeti Görsel Analog Skalası (GAS) ile belirlendi. Ağrı süresi ve demografik bilgiler kaydedildi. Sonuçlar: Otuz üç kadında BEHS tanımlanırken, 27'sinde BEHS bulunmadı. Grup I'in yaş ortalaması 23.72±5.71 yıl, GAS'a göre ağrı şiddeti 4.59±1.96 ve ağrı süresi 14.18±15.37 ay olarak bulundu. Bunlara ek olarak, grup II'de yaş ortalaması 37.03±8.61 yıl, ağrı şiddeti 6.59±2.46 ve ağrı süresi 32.62±24.15 ay olarak kaydedildi. Sonuç olarak, tüm parametreler karşılaştırıldığında iki grup arasında anlamlı farklılıklar belirlendi (p<0.05). Tartışma: Bu çalışmadan elde edilen verilere göre, gruplar kıyaslandığında, KYA sendromunda BEHS'nin erken yaşlarda daha yaygın olduğu görüldü. Ana semptom olan ağrının ise yaş ve artmış ağrı süresi ile daha şiddetlendiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, KYA sendromu tedavisinde yaş, dikkate alınması gereken önemli bir parametre olarak düşünüldü. Buna rağmen, daha geniş bir örneklemin ve homojen grupların dahil edildiği ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.