Fizyoterapistlerin ön çapraz bağ yaralanmasında akut ağrıya yönelik tedavi tercihleri

Abstract

Amaç: Ön çapraz bağ yaralanması, sportif aktivitelere katılan genç kişilerde sıklıkla görülen ortopedik bir problemdir. Ön çapraz bağ yırtıklarında ilk altı hafta akut dönem olarak kabul edilir. Bu dönemdeki temel amaç; öncelikle dizdeki akut ağrı ve inflamasyonun kontrol altına alınmasıdır. Bu çalışmanın amacı, ön çapraz bağ yaralanmasında fizyoterapistlerin akut ağrıya yönelik tercih ettikleri tedavi yöntemlerini belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada 1 yıl ve daha uzun süredir çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul eden toplam doksan üç fizyoterapist çalışma kapsamına alındı. Çalışmaya katılan fizyoterapistlerin yaş ortalamaları 28,52±6,53 yıl ve çalışma yıl ortalamaları 8,03±6,33 yıl idi. Fizyoterapistlere, ön çapraz bağ yaralanmasına ilişkin hayali bir senaryo (futbol oynarken parsiyel ön çapraz bağ rüptürü oluşan 21 yaşındaki erkek) verildi. Bu senaryo göz önüne alınarak; ağrıyı tedavi etmede hangi yöntemleri tercih ettiklerine dair açık uçlu sorular soruldu. Bulgular: Senaryoya göre fizyoterapistler tarafından tercih edilen tedavi yöntemlerinin dağılımı; ağrı ve şişlik için elektro-fiziksel ajanlar %97,8; soğuk uygulama %89,2; manuel tedavi teknikleri %78,5; dizin korunması ve stabilizasyon %53,8; kas performansı ve eklem hareket açıklığının korunması için egzersiz %49,5 ve alternatif metotlar %12,9 şeklinde idi. Sonuç: Parsiyel ön çapraz bağ yaralanmasında akut ağrının tedavisinde fizyoterapistler tarafından en çok tercih edilen yöntemler sırasıyla elektrofiziksel ajanlar, soğuk uygulama, manuel tedavi teknikleri, eklem koruma ve eklem stabilizasyon yöntemleridir.