Serebral palsili çocukların klinik özellikleri i?le i?letişim yetenekleri arasındaki i?lişki

Abstract

Amaç: Serebral Palsi (SP)’li çocuklar motor problemlerin yanında özürlülüğe neden olabilen pek çok bozukluklara sahiptirler ve iletişim bozukluğu da bunlardan birisidir. Bu çalışmanın amacı SP’li çocukların klinik özellikleri ile iletişim yetenekleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Gereç ve Yöntem: Denizli il merkezinde faaliyet gösteren Yağmur Çocukları Özel Eğitim Merkezi’nde tedavileri devam eden 2-18 yaş arası n=188 (K:84, E:104) SP’li çocuk çalışmaya dâhil edildi. Tüm katılımcılara demografik veri formu dolduruldu. Çocukların iletişim fonksiyonları İletişim Fonksiyon Sınıflandırma Sistemi (IFSS) ile değerlendirildi. Sonuçlar: SP’li çocukların yaş ortalaması 97,48±57,93 ay idi. SP’nin klinik tipleri içinde IFSS’ye göre; Seviye 1’de spastiklerin %43,7’si, diskinetiklerin %20’si, ataksiklerin %0’ı, hipotoniklerin ise %5,3’ü bulunuyordu. Seviye 5’te ise spastiklerin %24,1’i, diskinetiklerin %60’ı, ataksiklerin %25’i, hipotoniklerin ise %26,3’ü bulunuyordu. Bu dağılım istatistiksel olarak da anlamlıydı (p < 0,01). IFSS’ye göre SP’nin ekstremite dağılımı içinde Seviye 1’de hemiparetiklerin %54,5’i, diparetiklerin %52,3’ü, quadriparetiklerin %14,9’u, paraparetiklerin ise %60’ı bulunuyordu. Seviye 5’te ise hemiparetiklerin %7,3’ü, diparetiklerin %11,4’ü, quadriparetiklerin %44,6’sı ve paraparetiklerin %20’si bulunuyordu. Bu dağılım istatistiksel olarak da anlamlıydı (p < 0,01). Tartışma: SP’li çocuklarda klinik tip, ekstremite dağılımı ve SP nedenlerinin iletişim fonksiyonları üzerinde anlamlı etkileri olduğu görülmüştür.