Ingilizce dersi öğretim programının uygulandığı sınıf ortamlarının çoklu bakış açısıyla değerlendirilmesi

Abstract

Son yıllarda, İngilizce öğretim programları ilerlemeci, varoluşçu ve yapılandırmacı felsefelerin etkilerini yansıtmakta; bu durum, programın amaçlarını ve dil becerilerini destekleyen özel bir öğrenme ortamını gerekli kılmaktadır. Türkiye’deki okullarda geleneksel yerleşim düzeni uygulamaları yıllardır çok az değişmiştir. Genel anlamda derslik ortamı, daha özelde öğrenci yerleşim düzenleri, İngilizce öğretim programının etkili şekilde uygulanabilmesi için önem taşımaktadır. Bu araştırmanın amacı, ortaokul seviyesinde İngilizce derslerinin yapıldığı dersliklerin genel görünümlerini oturma düzeni ve paydaş perspektifleri açısından öğretim programı temelinde incelemektir. Bu bağlamda, şu sorulara cevap aranmıştır: (1) Dersliklerin genel görünümleri nasıldır? (2) Dersliklerde kullanılan oturma düzenleri üzerine okul paydaşlarının (öğrenci, öğretmen, yönetici ve yardımcı personel) görüşleri nelerdir? Durum çalışması olan araştırma, şehir merkezinde bulunan TEOG sınavında en yüksek başarıya sahip iki okul ile en düşük başarıya sahip iki okul olmak üzere dört okulda (aykırı/aşırı örnekleme) yürütülmüştür. Çalışma, farklı başarı seviyesindeki okullarda, farklı sınıf ve başarı seviyelerinde öğrenci görüşleri ve dört farklı boyutta paydaş ifadelerini barındırmaktadır (iç içe geçmiş çoklu durum deseni). Veri kaynaklarından gözlem yapılan dersliklerin genel görünümleri görsel kayıtlarla kayıt altına alınmış; paydaşların görüşlerine yarı yapılandırılmış görüşme formlarıyla ulaşılmıştır. Görsel veriler ve araştırmacı notları betimsel; görüşme verileri ise içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Analizler İngilizce öğretim programı dikkate alınarak yapılmıştır. Araştırmanın bulguları iki bölümden oluşmaktadır: (1) Dil öğrenimi için özel hazırlanmış derslikler bulunmamaktadır. Dersliklerin çoğunda etkinlikler için yeterli alan ve ders materyali bulunmamaktadır. Öğrenci sıralarının hafif malzemeden yapılmamış oluşu etkinlikler için uygun düzenlemelerin yapılmasını zorlaştırmaktadır. Dersliklerdeki yerleşim düzenleri dersliğin boyutu veya öğrenci sayısı gözetilmeksizin yoğunluklu olarak klasik düzende olduğundan, öğretim programının özüne aykırı olarak derslerin merkezinde öğretmen ve tahta bulunmaktadır. (2) İletişimsel beceriler ve öğretim programının diğer öncelikli kazanımları istenilen düzeyde uygulanamamakta veya göz ardı edilmektedir. Öğretmenler, öğrenci yerleşim düzenine uyarlanamayan bazı iletişimsel etkinlikleri uygulamaktan vazgeçmektedirler. Sonuçlar, uygun derslik düzeninin öğretim programının kazanımlarına ulaşmak adına önemli olduğunu göstermektedir.

In recent decades, English as a Second Language curriculum reflected tones of progressivist, existentialist, and constructivist philosophies; and required a special teaching-learning environment, supporting the curricular objectives and language skills. The practices of traditional seating arrangement have often remained unchanged in schools of Turkish context. Classroom environment in general and seating arrangement in particular are crucial for the implementation and effectiveness of curriculum in language classrooms. The purpose of this study is to investigate the language classrooms of middle schools in terms of their physical characteristics, with a focus on seating arrangements. The following specific questions were answered: (1) What were the overall descriptions of the physical characteristics of classroom settings? (2) What are the stakeholders’ perspectives in regard to the ongoing seating arrangement in classrooms? In this case study, four state middle schools (in a city center) with the highest and the lowest performances in the standardized test of TEOG were included (extreme or deviant case sampling). The study was a multi-case pattern intertwined case study as students’ views at different grade levels and stakeholders’ interpretations for four different perspectives were included. Data sources for the study were physical images of classroom settings, researcher notes, perspectives of stakeholders and the curriculum text. Visual data recorded from the classrooms and notes taken by the researcher were analyzed by using descriptive; the interview data obtained through semi-structured interview forms were analyzed through the content analysis technique. The curriculum text was also evaluated jointly. Findings were reported in two parts: (1) Classrooms specially designed for language instruction were not available. Most of the classrooms had deficient space for instructional activities and scarce instructional materials. Student desks were not produced from light materials, so it was difficult to relocate for proper activities. The seating arrangements in classrooms were mainly in a classic row regardless of the size of the classroom or number of students; hence, contrary to the essence of the curriculum, the centers of the courses are teachers and the board. (2) The communicative skills and other vital outcomes of the curriculum were not practiced as suggested, or ignored. Teachers eliminated some communicative activities because those were not easily adapted to the seating arrangements. In short, findings point that a proper classroom environment is crucial for meeting the curricular objectives.