Sıçanlarda random deri flebi yaşayabilirliğine sığla yağının etkisinin araştırılması

Abstract

Plastik cerrahide deri defektlerinin onarımında aksiyel paternli fleplerin uygun olmadığı durumlarda çoğu zaman random deri flepleri tercih edilir. Random deri flebi uygulamalarında optimum şartlar sağlansa da flep distalinde gelişen nekroz hem hastayı hem cerrahı hayal kırıklığına uğratabilir. Flepte oluşan nekroz plastik cerrahi için geri dönüşü olmayan doku kaybının en önemli nedenidir. Çeşitli çalışmalarda etnofarmasotik maddelerin lokal uygulamalarının flep yaşayabilirliğine olumlu etkileri gösterilmiştir. Literatürde yara iyileşmesinde epitelizasyon ve granülasyon dokusuna olumlu etkileri gösterilen bir etnofarmasotik olan sığla yağının flep yaşayabilirliği ile ilgili çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızın amacı sıçanlarda oluşturulmuş deneysel cilt flebi modeline sığla yağının etkisini araştırmaktır. Bu amaçla yapılan çalışmada 32 adet erkek wistar sıçanlar rastgele 4 gruba ayrıldı. Sıçanlarda 1:3 en-boy oranında olacak şekilde 3x9 santimetrelik (cm) kaudal tabanlı dorsal yarımada (Mc Farlane) flebi kaldırıldı. Flepler donör alana suture edildi. Grup 1 (n=8) topikal serum fizyolojik ile pansumanı yapıldı. Grup 2 (n=8) topikal sığla su ekstraktı ile pansumanı yapıldı. Grup 3 (n=8) topikal sığla yağının hekzan ekstraktı ile pansumanı yapıldı. Grup 4 (n=8) topikal sığla yağı ile pansumanı yapıldı. 7. Günün sonunda sıçanlardan biyokimyasal oksidatif stres belirteçleri olan total oksidatif status (TOS) total anti oksidatif status (TAS) ve tiyol serum seviyelerini değerlendirme amacıyla 2 mililitre (ml) kan alındı. Sıçanlara yüksek doz ketamin ile ötenazi yapıldı. Sıçanlar nekroze alan hesaplanması için eşit mesafeden fotoğraflandı. Histopatolojik olarak değerlendirme amaçlı nekroz geçiş zonu doku örnekleri alındı. Sıçanlarda yaşayan flep yüzey alanı, histopatolojik örneklerde ise PMNL infiltrasyonu, papiller ve retiküler dermis ödemi, ektravaze eritrosit, kolajen ve damar yoğunlukları karşılaştırıldı. Tüm grupların nekrotik alan yüzdeleri karşılaştırıldığında sığla yağı grubunda en az nekroz görüldü. Histopatolojik değerlendirmede sığla yağı ile tedavi grubunda PMNL ve eritrosit ekstravazasyonu daha az görülürken yeni damar oluşumu diğer gruplara göre daha yüksek bulundu. Ayrıca en az doku ödemi sığla ile tedavi grubunda görüldü. Serum TOS (Total Oksidatif Status) seviye ortalaması en yüksek kontrol grubunda ölçülürken en düşük ortalama sığla grubundaydı. Diğer yandan sığla hekzan ekstraktı grubu serum TOS seviyesi sığla grubuna yakın olarak ölçülmüştür. Grupların serum TAS (Total anti-oksidatif durum) düzeyleri değerlendirildiğinde, sığla grubu en yüksek ortalama değere sahipti. Beklendiği gibi en düşük ortalama kontrol grubu tarafından elde edildi. Sonuç olarak sığla yağının flep yaşayabilirliğini arttırdığını gösterdik. Flebe olumlu etkisini azalmış inflamatuvar doku cevabı ve doku ödeminin yanı sıra artmış yeni damar sayısı ile ilgili olduğunu düşünüyoruz. Ayrıca çalışmada sığla yağının antioksidan etkisi de gösterilmiştir. Literatürde sığla yağının flep yaşayabilirliği ile ilgili herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Dolayısıyla çalışmamız bu konuda bir ilk olup gerek doz gerek süre ile ilgili ideal sonuçların elde edilmesi açısından yapılacak çalışmalara öncü olacağını düşünüyoruz.

Randomized skin flaps are often preferred in cases where axial pattern flaps are not suitable for the repair of skin defects in plastic surgery. Although optimal conditions are provided for random skin flap applications, necrosis in the distal flap may disappoint both the patient and the surgeon. Necrosis in the flap is the most important cause of irreversible tissue loss of plastic surgery. Various studies have shown the positive effects of local applications of ethnopharmasotic agents on flap viability. In the literature, there isno study on flap viability of sweetgum oil which is an ethnopharmocologic agent which has positive effects on epithelization and granulation tissue in wound healing. The aim of this study is to investigate the effects of sweetgum oil on experimental skin flap model in rats. 32 wistar kind, male gender rat were included in the experiment and rats were divided randomly into 4 groups in the study. The 3x9 centimeter (cm) caudal-based dorsal peninsular flap (Mc Farlane) was removed at a 1:3 aspect ratio in rats. Flaps were sutured to the donor area. Group 1 (n = 8) was aplied topically saline. Group 2 (n = 8) was aplied topically sweetgum oil water extract. Group 3 (n = 8) was aplied topically hexane extract of sweetgum oil. Group 4 (n = 8) was aplied topically sweetgum oil. All flaps were photographed at equal distance for the calculation of necrosis area. At the end of the 7th day, two milliliters (ml) of blood were collected from rats to evaluate biochemical oxidative stress markers total oxidative status (TOS), total anti oxidative status (TAS) and thiol serum levels. Rats were euthanized with high doses of ketamine. Tissue samples were taken from the necrosis transition zone for histopathological evaluation. Flap surface area in rats and PMNL infiltration, papillary and reticular dermis edema, extravasated erythrocytes, collagen and vessel densities were evaluated. When all groups were examined in terms of percentage of necrotic areas, the least necrosis area was seen in group 4. PMNL and extravasated erythrocyte counts were found to be less abundant whereas new vessel formation were found to be more abundant in histopathologic assessments of the animals in sweetgum treatment group compared to other groups. Additionally the group with the lowest tissue edema is sweetgum group. The mean serum TOS level was highest in the control grup and the lovest in the sweetgum group. On the other hand, the serum level of TOS of the sweetgum hexane extract group was measured close to the sweetgum group. When serum TAS levels of the groups were evaluated, sweetgum group had the highest mean value. As expected, the lowest average was obtained by the control group. In conclusion, sweetgum oil increased flap viability. We think that the positive effect of sweetgum oil on the flap is related to decreased inflammatory tissue response and tissue edema as well as increased number of new vessels. In addition, antioxidant effect of sweetgum oil was shown in the study. There are no studies in the literature regarding flap viability of sweetgum oil. Therefore, our study is a first in this subject and we think that it will pioneer the studies to be performed in terms of obtaining ideal results regarding both dosage and duration.