Okul yöneticilerinin özyeterlikleri ile politik becerileri arasındaki ilişki

Abstract

Bu çalışmada, Denizli Pamukkale ve Merkezefendi ilçelerindeki okullarda görev yapan yöneticilerin özyeterlikleri ile politik becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöneticilerin özyeterlik ve politik beceri algılarının bazı değişkenlere (okul türü, cinsiyet, görev yapılan ilçe, mesleki kıdem, çalışılan okuldaki kıdem, lisansüstü eğitim durumu) göre anlamlı farklılık gösterip göstermediği belirlenmiştir. Araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Bu araştırmaya Denizli İlinin Pamukkale ve Merkezefendi ilçelerinde görev yapan 612 sayıdaki okul yöneticisinden 236’sı dahil edilmiştir. Örneklemin belirlenmesinde tesadüfi örneklem yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verileri kişisel bilgi formu, yönetici özyeterlik ölçeği ve politik beceri ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sonucunda, okul yöneticilerinin özyeterlik düzeyleri yüksek bulunmuştur. Okul yöneticilerinin özyeterlik algıları çalışılan okul türüne göre farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre ilkokullarda görev yapan okul yöneticilerinin, liselerde görev yapan okul yöneticilerine oranla algı düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Okul yöneticilerinin özyeterlik düzeylerine ilişkin algılarında cinsiyet, görev yapılan ilçe, mesleki kıdem çalışılan okuldaki kıdem, lisansüstü eğitim alma durumu gibi değişkenlere göre anlamlı farklılık bulunmamıştır. Okul yöneticilerinin politik beceri düzeyleri yüksek bulunmuştur. Katılımcıların ilişki ağı kurma becerilerini, kişilerarası etkiye ve sosyal zekaya yönelik becerilerini yüksek olarak niteledikleri, samimi görünme becerisini ise çok yüksek olarak niteledikleri görülmüştür. Okul yöneticilerinin özyeterlik düzeyi algıları ile politik beceri düzeyi algıları arasında pozitif yönde zayıf bir korelasyon ilişkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Okul yöneticilerinin politik becerileri algıları, özyeterlik algılarını yordadığı bulunmuştur.

In this study, it is aimed to investigate the relationship between self-efficacy and political skills of school administrators working in Denizli Pamukkale and Merkezefendi districts. It is determined whether the perceptions of the self-efficacy and political skills of the managers differ according to some variables (school type, gender, district, professional seniority, seniority in the school studied, postgraduate education). Relational screening model, which is one of the quantitative research methods, is used. 236 out of 612 school administrators working in Pamukkale and Merkezefendi districts of Denizli Province were included in this research. Random sampling method was used to determine the sample group of the study. The research data were collected using personal information form, executive self-efficacy scale and political skill scale. As a result of the research, self-efficacy levels of school administrators were found high. It is concluded that school administrators' self-efficacy perceptions differ according to the type of school studied. According to this, the self-efficacy levels of school administrators working in primary schools are higher than the school administrators working in high schools. There was no significant difference in perceptions of school administrators regarding self-efficacy levels according to variables such as gender, district of duty, seniority at work, seniority at school, and postgraduate education. School administrators' political skill levels were found to be high. It was observed that the participants described their networking skills, their interpersonal and social intelligence skills as high, and the ability to look sincere as very high. It has been concluded that there is a weakly positive correlation between school administrators' perceptions of self-efficacy level and their perceptions of political skill level. It has been found that school administrators predict their perceptions of political skills and their self-efficacy.