Uzman olmayan hekimlerin sürekli mesleksel geliflim ve ö¤renme gereksinimleri: Kesitsel bir çal›flma

Abstract

Amaç: Sürekli mesleksel gelişim (SMG), mezuniyet öncesi ve sonrası eğitimi tamamlayan sürekli bir öğrenme sürecidir. Bu çalışmanı n amacı, farklı ortamlarda çalışan uzman olmayan hekimlerin öğrenme gereksinimleriyle tercih ettikleri SMG etkinlikleri ve eğitim yöntemlerini belirlemek ve gelecekte düzenlenecek SMG etkinlikleri için sonuçlar çıkarmaktır. Yöntem: Denizli’de farklı ortamlarda çalışan uzman olmayan 473 hekim çalışmanın evrenini oluşturdu ve tamamı çalışmaya alındı. Beşli Likert tipi puanlaması olan ve öğrenme ihtiyaçları ile ilgili açık uçlu sorular içeren 22 maddelik bir anket formu Ocak-Mayıs 2009 tarihleri arasında katılımcılara gönderildi. Ankette yer alan maddelerin güvenilirlik katsayısı yüksek bulundu (Cronbach Alfa=0.83). Bulgular: Anketin yanıtlanma oranı %54.3 idi (s=257). Hekimlerin %79.8’i (s=205) bir günde ortalama 30’dan fazla hasta gördüklerini ve %77.4’ü (s=199) bir poliklinik gününde 5-15 arası klinik soru ile karşılaştıklarını bildirdiler. En sık tercih edilen bilgi kaynakları tıbbi kitaplar ve dergilerdi; bunları internet takip etti. En sık tercih edilen SMG yöntemleri ise tıbbi beceri kursları ve küçük grup çalışmalarıydı. Sonuç: Uzman olmayan birinci basamak ve acil servis hekimleri, geleneksel eğitim yöntemlerini değil öğrenen merkezli, kendi kendine öğrenmeye ve karşılıklı etkileşime dayalı etkinlikleri tercih etmektedirler. Bu durumun gelecekte düzenlenecek olan SMG programlarında dikkate alınması sağlık hizmetlerinin kalitesinde iyileşme sağlayabilir.