TÜRK MÜZİK EĞİTİMCİLİĞİ AÇISINDAN CUMHURİYET DÖNEMİ VE GÜNÜMÜZÜN GENEL KRİTİĞİ

Abstract

Bu çalışmada, son Osmanlı Dönemi'nde başlayıp Cumhuriyetin kurulmasına ve günümüze kadar etkileri devam eden "Batılılaşma" hareketinin, Türkiye'deki müzik politikalarına etkileri, Türk müzik devrimi açısından başarılabilmiş ve başarılamamış yönleriyle birlikte ele alındı. Bu bağlamda öncelikle 'eğitim' ve 'müzik eğitimi' kavramları üzerinde durulduktan sonra, son Osmanlı Dönemi içerisinde başlangıcı Tanzimat Dönemi'ne kadar giden Batılılaşma hareketinin, Cumhuriyet'in kurulmasıyla birlikte nasıl ve ne şekilde ivmelendiği üzerine tarihsel bilgiler verildi. Türkiye'ye ait Cumhuriyet Dönemi müzik politikalarında Batılılaşma hareketinin, Fransız Devrimi'nden sonra tüm Dünyayı etkisi altına alan "ulusalcılık" ilkesinin ve "ulus" olgusunun öne çıkarılarak gerçekleştirilmesinin, dönemin temel kültür ve müzik politikası olduğu, birçok yazara da dayandırılarak tekrar doğrulandı. Yabancı uyruklu besteci ve icracıların Türkiye'ye gelişinden, bugünkü Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasının temelinin atılmasına; eğitim kurumları ve konservatuvarların temelindeki tarihsel gerçeklerden harika çocuklar yasasının oluşturulmasına; Türkiye'deki ilk müzikoloji kurumunun kurulmasından üniversitelere ait müzik kurumlarındaki yapılanma sorunlarına kadar birçok tarihsel gerçeğe çalışma içinde yer verildi. Oluşturulmuş olan yeni müzik devrimi, Türk müzik yaşamının kalkınması için yeterli olamamış, bu yolda bir takım sorunlar baş göstermiştir. Çalışmanın sonuç ve öneriler kısmında, Cumhuriyet Dönemi'nde müzik adına nelerin başarılabildiği, nelerin başarılamadığı; başarısız kalınan durumların çözümü adına düzgün bir kalkınma gerçekleştirebilmek için, akademik müzik kurum ve kadrolarında nelerin yapılması gerektiği üzerine öneriler getirildi. Türkiye'de müzik adına oluşturulabilecek uygulanabilmesi için, yenileşme hareketlerinin günümüzde öncelikle üniversitelere bağlı müzikle ilgili akademik kurumlardan başlanarak, tepeden tabana yayılması gerektiği savunuldu. yeniliklerin daha sağlıklı bir platformdauygulanabilmesi için, yenileşme hareketlerinin günümüzde öncelikle üniversitelere bağlı müzikle ilgili akademik kurumlardan başlanarak, tepeden tabana yayılması gerektiği savunuldu