Türkiye’nin Göller Bölgesi’nde Yetiştirilen Buğday Çeşitlerinin Bazı Kalite Özellikleri

Abstract

Bu çalışmada, Göller Bölgesi’nde yetiştirilen bazı yerel ve ticari buğday genotiplerinin öğütülmesiile elde edilen unların bazı kalite özellikleri incelenmiştir. Göller Bölgesi’nde yer alan Isparta ve Burdur ili,ilçe ve köylerinden 7 adet yerel, 12 adet tescilli ticari çeşitler olmak üzere toplam 19 adet (9 tanesiekmeklik, 10 tanesi makarnalık buğday çeşidi) buğday genotipi toplanmıştır. Buğday unu örneklerinde,kül, yaş öz, kuru öz, gluten indeks, sedimantasyon, gecikmeli sedimentasyon analizleri ile bu unlardanhazırlanan hamurlarda farinograf analizi, SMS/Kieffer hamur ve gluten uzayabilirlik analizi veDobraszczyk/Roberts hamur şişirme analizi yapılmıştır. Genotipler arasında, incelenen tüm özelliklerbakımından istatistiksel olarak önemli farklar (p<0.01) saptanmıştır. En yüksek yaş gluten (%36.17), kurugluten (%14.13), sedimantasyon (40 ml) ve gecikmeli sedimantasyon (49.3 ml) değerleri Bezostajaçeşidinde belirlenmiştir. Bezostaja buğday unu ile elde edilen hamurların reolojik özelliklerinin de diğergenotiplerden daha üstün olduğu saptanmıştır. Mirzabey, Sert Buğday (Bağıllı), Lavanta, Çeşit 1252 veKunduru-1149 çeşitlerinin süne zararına uğradığı tespit edilmiştir.