Aile içi şiddet gören kadınlarda aşka ilişkin tutumlar ile bağlanma stilleri ve kişilik özelliklerinin ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada aile içi şiddet gören kadınlarda aşka ilişkin tutumlar ile bağlanma stilleri ve kişilik özelliklerinin ilişkisinin incelenmesi; bu özelliklerin şiddete maruz kalmayan kadınlar ile karşılaştırılması ve şiddet türleri ile ilişkilerine bakılması amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmaya yaşları 18 ile 45 arasında olan, aile içi şiddet (partneri tarafından) görmekte/görmüş olan 64 kadın ve aile içi şiddete uğramamış 64 kadın olmak üzere toplam 128 kadın dahil edilmiştir. Çalışma grubuna 49 sorudan oluşan ve maruz kaldıkları şiddetle ilgili sorular da içeren sosyodemografik veri formu ve 4 adet ölçek formu (Aşka İlişkin Tutumlar Ölçeği, Erişkin Bağlanma Biçimi Ölçeği, Aile İçi Kadına Yönelik Şiddet Ölçeği, Büyük Beş-50 Kişilik Testi) uygulanırken, kontrol grubuna 32 soruluk şiddet verilerini içermeyen sosyodemografik veri formu ve 3 adet ölçek formu (Aşka İlişkin Tutumlar Ölçeği, Erişkin Bağlanma Biçimi Ölçeği, Büyük Beş-50 Kişilik Testi) uygulanmıştır. Bulgular: Şiddete maruz kalan kadınların daha yüksek oranda kaygılı ve kaçıngan bağlandıkları, daha yüksek oranda özgeci ve tutkulu; daha az oranda ise arkadaşça ve sahiplenici aşk tutumları gösterdikleri ve daha düşük oranda duygusal dengeli kişilik özelliğine sahip oldukları bulundu. Şiddete uğrayan kadınlarda özgeci aşk ve mantıklı aşk tutumuna sahip olanların aynı zamanda kaygılı bağlanan kişiler oldukları saptandı. Bu kadınlarda dışadönüklük ve duygusal dengelilik ile özgeci aşk arasında ve oyun gibi aşk ile sorumluluk ve duygusal denge boyutlarında negatif yönlü anlamlı ilişki bulundu. AİŞ’e uğramış kadınlarda tutkulu aşk ile duygusal dengelilik boyutu arasındaki negatif ilişki ve arkadaşça aşk ile uyumluluk boyutu arasındaki pozitif ilişki; dışadönüklük ile güvenli bağlanma arasında pozitif, kaçıngan bağlanma ile negatif ilişki bulunurken bu kadınlarda duygusal dengelilik ile kaygılı bağlanma arasında da negatif yönlü ilişki saptandı Sonuç: Duygusal dengelilik kişilik özelliği, arkadaşça ve sahiplenici aşk tutumları şiddete karşı koruyucu ve/veya şiddetle baş etmede kolaylaştırıcı bir faktör olabilirken kaygılı ve kaçıngan bağlanma şiddetle baş etmeyi zorlaştırmaktadır. Ruh sağlığı çalışanları tarafından, şiddet gören kadınların destekleyici psikoterapi süreçlerinde; kendilerini ruhsal yönden savunma güçlerini artırmak, kendilerine güven düzeylerini yükseltmek, ikili ilişkilerinde iletişim becerilerini geliştirmelerine yardım etmek adına kadınlara bu özelliklerin kazandırılmasına çalışılmalıdır.

Purpose: In this study, it was aimed to examine the relationship between love attitudes, attachment styles and personality traits in women who have experienced domestic violence and to compare these characteristics with women who were not exposed to violence and to look at their relations with the types of violence. Method: A total of 128 women, aged between 18 and 45, 64 women who have experienced/experienced domestic violence (by their partner) and 64 women who have not been subjected to domestic violence, were included in the study. Sociodemographic data form consisting of 49 questions and including questions about the violence they have been exposed to and 4 scale forms (Attitudes Towards Love Scale, Adult Attachment Style Scale, Domestic Violence Against Women Scale, Big Five-50 Personality Test) were administered to the study group. A 32-item sociodemographic data form that does not include violence data and 3 scale forms (Attitudes Towards Love Scale, Adult Attachment Style Scale, Big Five-50 Personality Test) were applied to the control group. Results: Women exposed to violence are more anxious and avoidant, altruistic and passionate at a higher rate; it was found that they showed less friendly and possessive love attitudes and had a lower rate of emotionally balanced personality traits. It was determined that those who had altruistic love and rational love attitudes among the women who had been subjected to violence were also anxious attachments. In these women, a significant negative correlation was found between extraversion and emotional stability and altruistic love, and between love like play and responsibility and emotional balance. The negative relationship between passionate love and emotional stability dimension and the positive relationship between friendly love and compatibility dimension in women with DV; There was a positive relationship between extraversion and secure attachment, and a negative relationship between avoidant attachment and a negative relationship between emotional stability and anxious attachment in these women. Conclusion: Emotional stability personality trait, friendly and possessive love attitudes can be a protective factor against violence and/or facilitating coping with violence, while anxious and avoidant attachment makes it difficult to cope with violence. Mental health professionals should try to make women exposed to violence gain these features in their supportive psychotherapy processes; in order to increase their ability to defend themselves psychologically , to increase their level of self-confidence, to help them improve their communication skills in relationships.