Uzamsal akıl yürütme bileşenlerine yönelik tasarlanan etkinliklerin sekizinci sınıf öğrencilerinin uzamsal akıl yürütme becerilerine, uzamsal yetenek öz-değerlendirmelerine ve uzamsal kaygılarına etkisi

Abstract

Araştırmanın amacı, uzamsal akıl yürütmenin bileşenlerine yönelik geliştirilen sınıf içi etkinlik uygulamalarının sekizinci sınıf öğrencilerinin uzamsal akıl yürütme becerilerine, uzamsal yetenek öz-değerlendirmelerine ve uzamsal kaygılarına etkisini incelemektir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden deney ve kontrol gruplu, ön test-son test içeren yarı-deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2023-2024 eğitim öğretim yılının birinci yarı yılında Denizli’de bir devlet okulunda öğrenim gören toplam 50 öğrenci oluşturmaktadır. Uygulama ve ders saatlerinin toplam süresi sekiz hafta sürmüştür. Deney grubuna uzamsal akıl yürütmenin zihinde döndürme, uzamsal görselleştirme ve uzamsal yönelim bileşenlerine yönelik geliştirilen etkinlikler uygulanırken kontrol grubunda dersler mevcut öğretim programı ile geleneksel yöntemle yürütülmüştür. Uzamsal akıl yürütmenin bileşenlerine yönelik geliştirilen etkinlikler araştırmacı tarafından tasarlanmıştır. Çalışmanın veri toplama araçları Uzamsal Akıl Yürütme Ölçeği, Uzamsal Yetenek Öz-Değerlendirme Ölçeği ve Uzamsal Kaygı Ölçeğidir. Analiz sürecinde normal dağılım gösteren test puanlarına t testi uygulanırken non-parametrik test puanlarına Mann-Whitney U testi uygulanmıştır. Araştırma sonuçları, deney ve kontrol gruplarının uzamsal akıl yürütmenin zihinde döndürme ve uzamsal yönelim bileşenlerine ait son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı fark olduğunu göstermiştir. Grupların uzamsal görselleştirme son test puanları arasında anlamlı fark olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Uzamsal yetenek öz-değerlendirme ve uzamsal kaygı puanları deney ve kontrol grubu son testleri arasında anlamlı fark bulunmamıştır.

The aim of this study is to investigate the effects of classroom activities developed for the elements of spatial reasoning on spatial reasoning skills, spatial ability self-report, and spatial anxiety of eighth grade students. The study was conducted using a quasi-experimental pretest-posttest design, including experimental and control groups, among the quantitative research methods. The participants of this study consisted of 50 eighth-grade students from two classes in a public school in Denizli in the first semester of the 2023-2024 academic year. The duration of the research implementation is eight weeks. While the activities developed for the elements of spatial reasoning (mental rotation, spatial visualization, and spatial orientation) were applied to the experimental group, the lessons in the control group were carried out with the existing curriculum. The activities developed for the elements of spatial reasoning were developed by the researcher. The data collection tools of the study are the Spatial Reasoning Scale, the Spatial Ability Self-Report Scale and the Spatial Anxiety Scale. While the T-test was applied to the test scores showing normal distribution, the Mann-Whitney U test was applied to the non-parametric test scores. The results of the research showed a significant difference in favor of the experimental group between the post-test scores of the experimental and control groups for the mental rotation and spatial orientation elements of spatial reasoning. It was concluded that there was no significant difference between the post-test scores of the groups in spatial visualization. No significant difference was found between the post-test scores of the experimental and control groups in spatial ability self-report and spatial anxiety.